ตอนที่1
การออกกำลังกายเป็นสิ่งที่ทำให้อายุยืน ทุกคนรู้แต่ก็ไม่สามารถทำได้ทุกคน มีข้ออ้างสารพัด แม้แต่ตัวผมเองก็มีแต่การผลัดวันประกันพรุ่งมาตลอด จนอายุเยอะขึ้น ร่างกายกำลังเข้าสู่วัยลุงอย่างเป็นทางการ จากที่เคยกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนก็กลายเป็นอ้วนได้ง่ายขึ้น จนถึงวันที่ต้องกินน้อยลงเพื่อลดน้ำหนัก ก็ทำได้อยู่ไม่กี่เดือน น้ำหนักลด แต่หิวและอยากอาหารจนสุดท้ายคุมน้ำหนักได้สามปี น้ำหนักก็ค่อยๆขึ้น แม้เราจะกินน้อยจนเป็นนิสัยแล้ว นี่คือสัญญาณของความเป็นลุงที่กำลังเกิดกับตัวผมเอง
การลดน้ำหนักไม่ใช่เรื่องยาก แต่การจะทำให้น้ำหนักไม่เพิ่มนี่ยากกว่า สุดท้ายการกินน้อยก็ทำไม่ได้ เลยต้องหาวิธีทำให้ร่างกายได้เผาผลาญพลังงาน เลยตัดสินใจเริ่มวิ่งดีกว่า เพราะว่า การวิ่งเป็นการออกกำลังกายที่ลงทุนน้อยที่สุดแต่ได้ผลลัพธ์ที่ดีต่อสุขภาพหลายอย่าง หากเราโชคดี บ้านหรือที่พักอยู่ใกล้สวนสาธารณะก็ทำให้เราสามารถไปวิ่งได้สะดวก แต่ช่วงเวลาที่วิ่งก็จะโดนจำกัดแค่ตอนเช้าและเย็นเท่านั้น เพราะตอนกลางวันแดดร้อนมาก ส่วนกลางคืนก็อันตรายเกินไป
ยิ่งในยุคโควิดระบาดหนักมาก การออกนอกบ้านไปทำกิจกรรมต่างๆจะเป็นความเสี่ยงในการติดเชื้อ การวิ่งออกกำลังกายในที่สาธารณะก็เลยต้องระวังและถ้าโชคไม่ดี รัฐบาลสั่งปิดที่สาธารณะขึ้นมา เราก็จะไม่ได้วิ่งอีก การอยู่บ้านเพื่อหยุดการแพร่เชื้อเราก็โดนขอร้องแกมบังคับให้อยู่กับบ้านให้มากที่สุด ทำให้การวิ่งออกกำลังกายต้องทำในบ้านแทน และก็เป็นที่มาของการวิ่งบนลู่วิ่งไฟฟ้า
ตลอดชีวิตที่ผ่านมาแทบจะไม่ได้ออกกำลังกายเลย แม้อดีตเคยวิ่งอยู่บ้างไม่กี่รอบสนาม แต่ก็เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ผมยังจำได้ว่า ครั้งแรกที่เคยวิ่งบนลู่วิ่งของเครื่องออกกำลังกายเมื่อสัก 20 ปีก่อน ผมวิ่งได้แค่ 200 เมตรก็เหนื่อยและหายใจไม่ทันแล้ว ล้มตัวลงนอนและรู้สึกว่าหัวใจจะเต้นหลุดออกจากร่างเลย ตั้งแต่นั้นมาก็เลยไม่อยากออกกำลังกาย และเลือกใช้วิธีกินน้อยเพื่อลดน้ำหนักแทน เพราะผมขี้เกียจนั่นเอง
ลู่วิ่งมีมากมายหลายชนิดให้เลือก ตั้งแต่สองพันบาทไปถึงหลายๆหมื่น มีทั้งแบบไฟฟ้า และแบบไม่ใช้ไฟฟ้า ที่แรกก็เคยคิดว่า ลู่วิ่งแบบไม่ใช้ไฟฟ้าเป็นของกระจอก เป็นของมือใหม่ ถ้าจริงจังขึ้นมาหน่อยก็ต้องเป็นลู่วิ่งไฟฟ้า แต่ก็ได้ค้นพบว่า ลู่วิ่งบางชนิดเป็นแบบไม่ใช่ไฟฟ้าที่มีราคาครึ่งแสนก็มีขาย แถมมีคนซื้อแล้วรีวิวให้ดูด้วย สำหรับมือใหม่อย่างผมบอกตามตรงเลยว่าซื้อมั่วๆแต่เน้นราคาไม่แพงเป็นหลัก ก็เลยได้ตัวนี้มา ในราคาสามพันห้าร้อยบาท
มันราคาถูกกว่าลำโพงที่ผมเคยซื้อ ราคาถูกกว่าเลนส์กล้องถ่ายรูป ราคาถูกกว่าของเล่นหลายๆอย่างที่เคยซื้อมา นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ตัดสินใจซื้อได้ง่ายคือ ของเล่นยังแพงกว่านี้เลย ของที่ทำให้อายุยืนก็ให้รีบซื้อซะแล้วเริ่มออกกำลังกายเสียที อะไรที่ไม่เคยทำก็ให้ลองทำ ยิ่งเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพแล้วยิ่งควรได้เริ่มให้เร็วที่สุด
ลู่วิ่งไฟฟ้าดีหรือไม่ดียังไงตอนนี้ยังไม่สามารถจะบอกได้เต็มที่ แต่เมื่อได้ลองใช้ ได้ลองวิ่งหลายครั้ง ผ่านไปประมาณ 7 วันก็เริ่มค้นพบไปทีละอย่าง ว่าเราชอบหรือไม่ชอบอะไรบ้างกับลู่วิ่งตัวนี้
สิ่งที่ชอบ
1 มีที่วางมือถือหรือแท็บเบล็ต ตรงนี้เป็นสิ่งจำเป็นแล้วสำหรับยุคนี้ บางเครื่องที่แพงและออกแบบมาละเอียดกว่านี้จะมีที่วางแก้วน้ำด้วย แต่เครื่องนี้ราคาประหยัด เอาแค่ที่วางมือถือก็พอ
2 ราคาไม่แพง ถือว่าถูกเลยก็ได้เมื่อเทียบกับของฟุ่มเฟือยอื่นๆในชีวิต
3 โชคดีที่เลือกรุ่นที่สามารถปรับความเร็วได้สูงถึง 10 km/h เพราะวิ่งไปหลายๆวัน เราเริ่มรู้แล้วว่าเราชอบที่ความเร็วระดับใด บางเครื่องที่เห็นขายตามห้างหรือในเว็บ ทำความเร็วได้เพียง 6km/h ซึ่งไม่พอสำหรับการวิ่งเลย
สิ่งที่ไม่ชอบ
1 มันไม่แข็งแรง ไม่มั่นคงเท่าไหร่ รู้สึกว่า ถ้าวิ่งชนแล้วลู่ล้มแน่ๆ
2 เสาด้านหน้าทีทำขึ้นมาให้ใช้แสดงผล และเผื่อให้มือจับ มันยืดติดกับฐานด้วยน็อตแค่สองตัว มันไม่แข็งแรงเหมือนลู่วิ่งตัวใหญ่
3 พื้นที่วิ่งน้อยไป สายพานสั้นไปนิดหน่อย ความกว้างของสายพานก็แคบ แต่ก็อาศัยการปรับตัวทำให้ชินได้
รออ่านตอนที่ 2นะครับ
Discover more from Pockethifi's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
