วันจันทร์ต้นสัปดาห์ ผมมีนัดจะต้องไปถ่ายรูปให้ลูกค้ารายหนึ่ง นัดไว้บ่ายโมง ตอนสายๆก็มีเหตุการณ์ให้วุ่นวาย ทำให้ผมจัดของได้ช้าลง นั่นก็คือมีรถขนกระดาษมาชนประตูบ้าน ทำให้เสาประตูขาดและใช้การไม่ได้ คนขับรถก็เลยเรียกประกัน ผมต้องอยู่รอคุยกับประกัน

กำหนดการเดิมคือผมต้องแวะไปบ้านเพื่อนเพื่อไปเอากล้องถ่ายภาพมาใช้ในงานถ่ายภาพ ซึ่งจริงๆผมก็มีสำรองตัวหนึ่ง แต่ก็อยากจะใช้ตัวเดิมซึ่งใช้งานประจำ เพื่อให้การทำงานเป็นไปตามความเคยชิน ผมต้องเลื่อนเวลาออกเดินทางไปเพราะเรื่องรถชน แถมปลั๊กไฟพ่วงผมก็หยิบไปใช้งานในออฟฟิศ เลยไม่ได้ถอดออกมา ทำให้ต้องแวะห้างเพื่อซื้อของให้ครบก่อน

ทุกกำหนดการ และเรื่องที่ต้องทำก็ต้องเลื่อนออกไปอีกสองชั่วโมง ผมออกจากบ้านเที่ยง เพื่อไปเอากล้องที่บ้านเพื่อน และแวะห้างกลางทางกินข้าวกลางวัน และซื้อปลั๊กไฟ ดูเวลาอีกที ผมเลยเวลานัดไป 1 ชม. โทรไปบอกลูกค้าขอโทษกันตามมารยาท โชคดีที่ลูกค้าใจดี

การถ่ายรูปก็แสนจะเหนื่อย เพราะว่าเป็นการถ่ายที่มีหลายลักษณะ เดิมทีเข้าใจว่าจะถ่ายแค่คนอ้วนกับอาหารสองอย่าง ไปๆมาๆ ผมต้องไปถ่ายเครื่องมือแพทย์ ต้องไปถ่ายคนไข้กับพนักงานคุมเครื่อง ต้องถ่ายภาพติดบัตรให้พนักงาน ต้องถ่ายภาพคุณหมอหลายๆคนเพื่อใช้ทำโบรชัวร์ ทุกภาพที่พูดถึง ผมต้องยกไฟแฟรชไปมา ย้ายเข้า ย้ายออก ถ้าเป็นคนที่ไม่ได้คุ้นเคยกับอุปกรณ์ไฟต่างๆรับรองว่ามีสติแตกแน่นอน เพราะขนาดผมเป็นเจ้าของอุปกรณ์เองและได้ออกแบบวิธีการหยิบ วิธีการเลือกใช้ไว้ในใจแล้ว บางทียังมึนเลย

บางภาพก็ถ่ายซ่อมเก็บไว้เผื่อได้ใช้

บางภาพเป็นภาพจัดถ่ายแบบต้องใช้เวลาและความคิดเยอะ แต่ผมก็ต้องถ่ายให้เสร็จภายในเวลาไม่กี่นาที คุณภาพและองค์ประกอบก็ตามมีตามเกิด ไม่ดีเลิศ ไม่คาดหวัง

ภาพคนไข้กับพยาบาล

ภาพเครื่องมืออื่นๆ