วันนี้เป็นวันที่มีรายการงานที่ต้องทำเยอะมาก  เขียนเป็นบรรทัดได้ประมาณสิบบรรทัด  และทุกๆครึ่งชั่วโมงก็จะมีรายการใหม่ๆแทรกเข้ามาให้ต้องทำเพิ่ม  เร่ิมจากงานของเพื่อนที่ต้องถ่ายภาพเพิ่มเติม  นอกจากรับงานที่ส่งมาแล้ว ยังต้องมาถ่ายภาพสินค้าให้ด้วย  ได้ภาพมาแล้วก็ต้องตกแต่งภาพแล้วเอาไปใส่ในงาน  สิ่งที่ควรจะจ้างช่างฟรีแลนซ์มาทำก็คือการแต่งภาพและประกอบเข้าไปในงาน  แต่ฟรีแลนซ์ไม่ว่างทำ  ก็เลยต้องทำเอง  นี่เป็นแค่หนึ่งในสิบของวันที่วุ่นวาย

สายๆถึงเที่ยงกว่าเคลียร์งานทีละอย่าง จากสิบอย่างเหลือสองอย่าง  รู้สึกว่ามึนๆเลยออกไปหาอะไรกินข้างนอก  ตอนบ่ายๆหลังจากไปหาข้าวกินข้างนอกแล้ว ก็กลับมาทำงานยุ่งๆที่ยังเหลืออยู่  นกแอร์โทรมาถามเรื่องพิมพ์ป้ายด่วน  เนื่องจากการชุมนุมยืดสนามบินทำให้สายการบินต่างๆต้องแห่ไปเปิดบู๊ทที่ไบเทคเพื่อบริการนักท่องเที่ยว  และนกแอร์ก็ต้องการใช้ป้ายต่างๆเพื่อบอกทางแก่นักท่องเที่ยว  งานด่วนก็เลยต้องวิ่งไปรับข้อมูลที่บริษัทตอนเย็นๆ  เพื่อจะเอากลับมาทำตอนดึกๆ  วันรุ่งขึ้นจะได้มีส่ง  ไปถึงนกแอร์ก็เกือบเลิกงาน  นั่งรองานอยู่เกือบชั่วโมง  ได้มาแล้วก็รีบเอาไปส่งซัพพลายเออร์  โชคดีที่วันนี้โรงพิมพ์ไม่มีโอที  ไม่งั้นก็อาจจะต้องกังวลว่าต้องกลับไปเฝ้า  สองทุ่มอยู่แถวจรัญสนิทวงศ์  ส่งงานให้ซัพพลายเออร์ทำต่อ  แล้วสามทุ่มก็ไปโผล่ที่ไบเทค  เอาปรู๊ฟงานไปส่ง  

ที่ไบเทคก็มีการตั้งพื้นที่เพื่อเช็คอินขึ้นเครื่องบิน  มีเครื่องเอ็กซเรย์มาติดตั้ง  ไปส่งงานแล้วก็ยืนคุยกับเพื่อนนิดหน่อย  เห็นสภาพที่ไบเทคแล้วก็รู้สึกว่า  ยังมีคนที่รักประเทศไทยอีกตั้งหลายคนที่พยายามแก้ไขความเสียหายให้ลดน้อยลง  ภาพเหล่านี้น่าจะได้มีการถ่ายทอดกลับไปให้คนชุมนุมประท้วงได้เห็นว่าคนที่รักประเทศและไม่เห็นแก่ตัวเขาทำตัวกันอย่างไร  เหนื่อยแค่ไหน  

เกือบสี่ทุ่มยังไม่ได้กินมื้อเย็นเลย  กลับมาแถวบ้าน  หาของกินใกล้บ้านแล้วก็เดินหมดแรงเข้าบ้าน  วันนี้เป็นวันที่ยุ่งเหยิงและเหนื่อยและหิวมาก