เหมือนเป็นจังหวะชีวิตแปลกๆ เพื่อนผมโทรมาชวนผมเปิดบริษัทรับจัดงาน หรือ เรียกภาษาฝรั่งว่า “ออแกไนซ์”  โดยมีหุ้นส่วนกันสามคน  แถมยังมีลูกค้ารอจ่ายเงินอยู่แล้วด้วยหนึ่งราย  อะไรมันจะง่ายขนาดนั้น  ไม่อยากจะเชื่อเลย

สิ่งที่จะตามมาหลังจากนี้ก็คือ จะทำในนามบริษัท  ต้องเปิดบริษัท  ต้องจดทะเบียนบริษัท  ต้องเตรียมเรื่องบัญชี จ้างบริษัทบัญชี  รายจ่ายของการจดทะเบียนบริษัทประมาณ 10000 บาท  รายจ่ายประจำเดือนสำหรับสำนักงานบัญชีประมาณเดือนละ 2000 บาท  เพราะถึงปลายปี ต้องทำงบส่งสรรพกรต้องจ่ายเงินก้อนอีกประมาณ 10000 บาท  ตกแล้วจะต้องจ่ายเงินกันปีละ 34000 บาท  คนคิดจะเปิดบริษัทค้าขาย  ต้องจ่ายขนาดนี้เป็นอย่างต่ำ

ผมโทรถามเพื่อนที่มีความรู้เกี่ยวกับบัญชีและจดทะเบียนบริษัท  ได้รับคำแนะนำว่าควรทำในนามบุคคลไปก่อน  หรือจนกว่าลูกค้าเรียกร้องว่าอยากจะค้าขายกับบริษัทจำกัดเท่านั้นแล้วจึงค่อยจดทะเบียนบริษัท  เพราะคณะบุคคลหรือบุคคลจะมีรายจ่ายที่น้อยกว่ากันมาก  แต่ก็ขาดความน่าเชื่อถือ  สิ่งนี้ก็ต้องกลับไปนั่งคิด  จริงๆไม่ต้องคิดก็ได้  ทุกอย่างควรเดินหน้า  แล้วก็ทำให้มันน่าเชื่อถือที่สุด  ถ้าลังเลก็จะไม่ได้ทำ

ผมเสนอชื่อบริษัทว่า “สปีคเกอร์” หรือเขียนอังกฤษว่า SPEAKER เพราะเป็นคำที่เรียกง่าย   มีเพื่อนสาวคนหนึ่ง(แฟนเก่าผมเอง)เสนอเป็นชื่อไทยๆ  อย่างเช่นชื่อ “สังขยา” ที่ผมเคยคิดไว้เล่นๆกับงานดนตรี  ผมก็นึกออกว่าผมชอบชื่อนี้เหมือนกัน  แต่หุ้นส่วนบอกว่า  ชื่อไทยไม่ค่อยเหมาะ  เพราะเน้นงานจากลูกค้าฝรั่ง  ก็เลยผ่านชื่อนี้ไป  แต่ถ้ามีโอกาสต้องตั้งชื่อไทยอีกครั้งกับงานประเภท รับจ้างจัดงาน แบบนี้  ผมจะเสนอชื่อ “บันเทิงบันดาล”