ในบ่ายวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดของคนส่วนใหญ่ หลังจากไปรับแฟนจากที่ทำงานแล้ว ก็ว่างกันทั้งคู่ เลยตั้งใจว่าจะขับรถไปกินกันไกลๆหน่อย นึกถึงพัทยาขึ้นมาก็เลยขับรถไปเลย ออกจากกรุงเทพบ่ายสามโมง ใช้เวลาประมาณ 100 นาที ก็ไปถึงพัทยา ผมเลือกใช้เส้นทางบางนาตราด ขึ้นทางด่วนยาวๆ ไปลงชลบุรี ซึ่งไม่เสียค่าทางด่วนเพราะรัฐบาลยกเว้นให้เป็นโปรโมชั่นช่วงสงกรานต์

ลงจากทางด่วนยาวๆ เลี้ยวซ้ายเข้าถนนบายพาส(จำเขามา) ถนนทำดีมากแล้ว เป็นถนนสี่เลนส์ตลอดสาย ซึ่งแตกต่างไปจากสิบปีที่ผ่านมา ผมไปพัทยาบ่อย แต่ละครั้งก็ใช้เวลาต่างกันลิบลับ เคยไปได้เร็วเหมือนกันตอนถนนสองเลนส์ยังไม่ก่อสร้างอะไร เคยใช้เวลาสี่ชั่วโมงตอนที่มันก่อสร้างเยอะๆ รถบรรทุกวิ่งกันช้าๆ การเดินทางไปพัทยาในอดีตเป็นเรื่องที่กำหนดเวลายาก แต่ตอนนี้ดีแล้ว ขอให้อย่าสร้างอะไรเพิ่มเติมเลย

เดินถนนบายพาสจะวิ่งไปชนพัทยาที่บริเวณก่อนถึงนาเกลือ แล้วก็วิ่งไปสุขุมวิทเข้าพัทยา เหนือ กลาง ใต้ กว่าจะถึงพัทยาใต้ ต้องผ่านชุมชน ผ่านไฟแดงหลายจุด รถเริ่มติดเพราะนักท่องเที่ยวเยอะมาก แต่ถนนบายพาสส่วนต่อขยายเขาทำไปชนกับพัทยากลาง ทำให้ออกจากบายพาสแล้วถึงพัทยากลางทันที ลดเวลาลงไปได้เยอะ คิดดีทำดี แต่น่าจะต่อให้เลยไปถึงพัทยาใต้หรือจอมเทียนไปเลยก็จะดีกว่านี้

ร้านอาหารที่จะไปกินกันชื่อ “ริมผาลาภิณ” เป็นร้านริมทะเล อยู่บนหน้าผา มีทางเดินลงไปไปเหยียบน้ำทะเลได้ ตัวร้านแต่งได้สวยน่ารัก บรรยากาศดีมากสำหรับอาหารมื้อโรแมนติก ผมเชื่อว่าเป็นร้านที่ดูดีที่สุดในพัทยา ณ เวลานี้ (ปี 2553) ทุกคนที่ไปก็จะต้องมีกล้องถ่ายรูปติดไปด้วยทุกโต๊ะ ผมไปถึงประมาณห้าโมงเย็น แดดยังร้อนอยู่ พบว่าโต๊ะเต็มแล้วทั้งๆที่มีคนนั่งแค่สองโต๊ะ พนักงานบอกว่าเป็นโต๊ะจองทั้งหมด พนักงานเสนอให้นั่งโต๊ะไหนก่อนก็ได้ เพราะแขกจองส่วนใหญ่จะมาหลังหกโมงเย็น ผมมีเวลากินจนอิ่มแน่นอน

เลือกโต๊ะในร้านแล้วก็กินไปเรื่อยๆ รอเวลาแดดเบาลงแล้วค่อยย้ายโต๊ะไปนั่งด้านนอก ตำแหน่งริมหน้าผาจะเป็นจุดชมวิวอย่างดี กล้องถ่ายรูปตัวใหญ่ไม่ได้ติดมาเพราะว่าย้ายกระเป๋ากล้องออกจากรถไปเสียก่อนเพื่อเตรียมตัวขายรถออกไป กล้องที่มีติดตัวอยู่เลยมีแค่กล้องตัวเล็กติดเอวอยู่ กับมือถือที่ถ่ายรูปได้บ้าง

ภาพจากกล้องมือถือดีกว่าที่คิด แดดสวย วิวสวย กล้องก็เก็บภาพสวยๆกลับมาได้เหมือนกัน มือถือซัมซุงรุ่น monte มีกล้องสามล้านพิกเซล โฟกัสตายตัว คือชัดทั้งภาพ ชัดตั้งแต่ระยะ 1 เมตรไปจนถึงอินฟินิตี้ เหมาะกับการถ่ายคนคู่กับวิว แต่จะถ่ายอาหารใกล้ๆไม่ได้ภาพเบลอแน่นอน ลูกเล่นของมือถือเครื่องนี้คือมี GPS อยู่ในตัว ทำให้สามารถใส่พิกัดแนบติดไปกับภาพได้ พอเอาภาพไปเปิดดูด้วยโปรแกรม picasa ก็จะสามารถคลิกเพื่อเปิดแผนที่ได้เลยว่าภาพนี้ถ่ายมาจากที่ไหน และสามารถส่งแผนที่ให้คนอื่นเดินทางตามไปได้สบายๆ ไฮเทคจริงๆ

กินอาหารอิ่ม ถ่ายภาพเล่นๆ ดูบรรยากาศ ดูพระอาทิตย์ตก อิ่มท้อง อิ่มใจ เดินทางกลับ ออกจากพัทยาประมาณหนึ่งทุ่ม ส่งแฟนกลับบ้าน กลับถึงบ้านตัวเองประมาณสี่ทุ่ม

บางภาพใช้มือถือซัมซุง บางภาพใช้กล้องดิจิทัลตัวเล็กโกดัก