ระบบการพิมพ์ภาพในระดับผู้บริโภคมีทางเลือกอยู่สามอย่าง คือ เลเซอร์ปริ๊นเตอร์ อิงค์เจ๊ท และ เครื่องพิมพ์แบบ Dye-sublimation อ่านว่า ดาย สับ รี เม ชั่น สามประเภทนี้จะมีราคาแพงมากในตอนเริ่มต้นและเมื่อผ่านไปหลายๆปี(สิบปีเป็นอย่างน้อย) ก็จะราคาถูกลง จากเป็นแสนเหลือไม่กี่พันบาท

เลเซอร์ให้ความเร็วและความคมชัดของตัวหนังสือที่ดีที่สุด แต่ให้ภาพสีไม่สวยเลย อิงค์เจ๊ทจะช้ากว่า แต่ให้สีสวยกว่า แต่ก็จะทำความคมชัดไม่ค่อยดี แต่ระบบการพิมพ์ดายสับเป็นระบบที่ดีที่สุดมาตั้งแต่ต้น แต่ก็ราคาแพงกว่ามาก ตอนที่เลเซอร์ขาวดำขายกันเครื่องละหนึ่งหมื่นบาท อิงค์เจ๊ทสีราคาประมาณห้าพันบาท ดายสับต้องมีเงินสักแสนกว่าบาท

แต่ตอนนี้ชาวบ้านสามารถใช้บริการเครื่องพิมพ์ดายสับได้แล้วในราคาไม่กี่พันบาท ด้วยความอนุเคราะห์จาก canon ที่ทำของถูกออกมาขายโดยใช้ชื่อรุ่นว่า cp760 เมื่อก่อนการพิมพ์กระดาษขนาด A4 ด้วยระบบดายสับ ทำให้ต้นทุนแพง อยากทำให้ถูกก็ทำขนาดเล็กแค่จัมโบ้ หรือ 4×6 นิ้วก็พอ canon เลือกวิธีนี้ ทำให้มีของมาขายในราคาถูก

ตอนที่รู้ว่าระบบดายสับราคาแค่ไม่กี่พัน ผมก็ไม่ค่อยสนใจมาก เพราะคิดว่าของแพงเอามาทำให้ถูกมันอาจจะลดทอนคุณภาพลงไปเยอะ และอาจจะไม่ได้สวยงามไปกว่าอิงค์เจ๊ทเลย แต่พอได้ลองใช้แล้วก็รู้สึกว่ามันยังคุณภาพยอดเยี่ยมอยู่เหมือนเดิม เครื่องอิงค์เจ๊ทและเลเซอร์ไม่สามารถให้คุณภาพแบบนี้ได้แน่นอน และหากไปเทียบกับเครื่องอัดภาพของร้านถ่ายรูปเครื่องละสองล้าน ดายสับตัวละไม่กี่พันก็ยังให้ภาพที่ดีกว่า เพียงแค่มันทำได้ในขนาดเล็ก และใช้เวลาต่อหนึ่งใบค่อนข้างนาน ชั่วโมงหนึ่งอาจจะได้หกสิบใบ แต่เครื่องละเป็นล้านทำได้พันห้าร้อยใบต่อชั่วโมง

แต่แค่เอามาพิมพ์เล่นในบ้าน แล้วจ่ายค่าอัดภาพดายสับใบละ 7 บาท อัดเล่นวันละใบสองใบ ผมว่าประหยัดกว่าขับรถไปอัดภาพที่ร้านเสียอีก นอกจากจะอัดทีละหลายร้อยใบ แบบนี้ค่อยไปส่งร้าน

แต่จุดเด่นของดายสับก็คือสีไม่เพี้ยน ไฟล์ดิจิทัลมาอย่างไรมันก็ให้ภาพแบบนั้น ใบแรกสวยแบบไหน ปีหน้ามาอัดใหม่ ไฟล์เดิม ก็ให้สีแบบเดิม แตกต่างจากร้านอัดภาพ เอาไฟล์ไปร้านแรก กับ ร้านที่สอง อัดภาพออกมา รับรองภาพไม่เหมือนกัน ตรงนี้แหละที่ดายสับเที่ยงตรงและน่าใช้กว่า