ทริปเร่งด่วน คลายเครียดจากการระบาดครั้งใหญ่ของโควิดสายพันธุ์ใหม่ล่าสุดที่แทบจะทำให้สองปีที่ผ่านมาของการทนสู้กับโควิดในโลกเราอาจกลายเป็นเรื่องสูญเปล่า ไหนๆก็ต้องอยู่กันต่อไป หาโอกาสเที่ยวกันสักหน่อยกับทริปเล็กๆ 1 คืนที่เราพาลูกไปเที่ยวใกล้ๆ
ที่พักแห่งหนึ่งในแก่งกระจานคือปลายทาง แต่ก่อนจะไปถึงแถวนั้นเราก็วางแผนว่าจะพาลูกไปเที่ยวระหว่างทางด้วย ดูไปดูมาแล้ว พาลูกไปเที่ยวเขาวังดีกว่า เราก็เลยได้พาลิงในบ้านเราไปดูลิงที่เขาวัง
เขาวังมีลิงเยอะกว่านักท่องเที่ยวแล้ว เพราะโควิดทำให้ทุกอย่างซบเซา และทำให้การเดินเที่ยวเขาวังครั้งนี้เป็นเรื่องที่ไม่วุ่นวาย ไม่มีคนมาแย่งกันดู ไม่มีใครมาต่อคิวรอถ่ายรูปที่จุดชมวิว แม้แต่การไหว้พระก็ทำได้ไม่ต้องวุ่นวาย เราได้ไหว้พระหลายท่าทาง ได้ถ่ายรูปเล่นหน้าพระด้วย มันเป็นช่วงเวลาที่คนน้อยเพราะโควิดนั่นเอง
เที่ยวนี้เราขึ้นลงเขาวังด้วยกระเช้าไฟฟ้า ผมและภรรยาอยู่ในวัยที่ไม่อยากเดินแล้ว เราไม่ได้มีแรงเยอะเหมือนเมื่อก่อน แม้ว่าในตอนที่ผมมาหัดถ่ายรูปเมื่อสิบกว่าปีก่อนจะเดินขึ้นได้ไม่บ่น แต่ทุกครั้งที่มาถ่ายภาพก็จะรู้สึกว่า ไม่อยากเหนื่อยเดินขึ้นลง วันนี้พาลูกมาด้วย ก็ใช้เวลาแบบสบายๆดีกว่า สิ่งหนึ่งที่พบในทริปนี้คือ ลิงบนเขาวังสามารถเปิดฝาเกลียวของขวดน้ำได้ เรื่องนี้เป็นความรู้ใหม่จริงๆ ผมไม่รู้ว่ามันทำได้นานหรือยัง แต่ผมเพิ่งเห็นในทริปนี้
ลงจากเขาวังเราก็หาของกินในตัวเมือง ได้แวะไปนั่งที่ร้านระเบียงริมน้ำ ซึ่งอยู่ติดกับแม่น้ำกลางเมืองเลย ร้านนี้เป็นร้านที่มีชื่อเสียง มีคนอยากแวะมากินเยอะ แม้ว่าจะเป็นยุคของการระบาด แต่คนก็ยังมาแทบเต็มร้านอยู่ดี นึกไม่ออกเลยว่าก่อนโควิดร้านนี้จะแน่นและคิวยาวแค่ไหน บ้านเราได้นั่งโต๊ะที่ไม่ติดริมน้ำ แต่แค่มีให้นั่งก็ดีแล้ว อิ่มมื้อนี้แล้วเราก็จะเดินทางเข้าที่พักที่แก่งกระจานกัน
เราแวะไปพักฟาร์มสเตย์ในพื้นที่อำเภอแก่งกระจาน ชื่อ คะนาเร่ เป็นบ้านพักทรงสามเหลี่ยม มีบรรยากาศต้นไม้ร่มรื่น มีแม่น้ำอยู่หลังรีสอร์ท มีกรงเลี้ยงสัตว์ให้ดู ที่เป็นไฮไลท์ก็คือนกยูง นกยูงที่นี่มีทั้งเดินเล่นนอกกรง และอยู่ในกรง นอกจากนี้ยังมีนกหายากที่เจ้าของกำลังพยายามเพาะพันธุ์อยู่อีกชนิดหนึ่งคือนกทูแคน ซึ่งมีปากใหญ่ดูคล้ายๆนกเงือก
ภายในบ้านสามเหลี่ยม ด้านในเป็นทรงสูง มีการทำเป็นสองชั้น โดยชั้นบนของบ้านเป็นที่นอน 1 ที่ และมีตาข่ายเชือกขึงไว้ให้กลิ้งเล่น เด็กก็ตื่นเต้นกับดีไซน์แบบนี้ แต่ก็แค่นอนเล่น ให้นอนจริงๆก็ยังไม่กล้านอน ผมชอบคำคมที่ติดอยู่บนกระจกในห้องพัก
Albert Einstein
พื้นที่ด้านหลังรีสอร์ทเป็นวิวแม่น้ำ มีพื้นที่สนามหญ้ากว้างๆให้เดินเล่น มีมุมนั่ง มีชิงช้า ปล่อยให้นักท่องเที่ยวได้นั่งเล่น อ่านหนังสือ นั่งดูน้ำไหล ให้เด็กได้วิ่งเล่น ได้เล่นชิงช้า ได้เล่นน้ำ ทุกอย่างดูสงบและหรูหรามาก
วิวที่ระเบียงห้องพัก เห็นวิวแม่น้ำอยู่ไม่ไกล เสียงน้ำไหลพอได้ยิน อากาศเย็นสบาย เก้าอี้เหล็ก โต๊ะเหล็กที่ระเบียงมีไว้ให้นั่งเล่นสัมผัสธรรมชาติ กลางโต๊ะมีของที่ลูกผมไม่รู้จัก ลูกคิดว่ามันคือที่วางแก้วทำจากไม้ จริงๆผมก็ดีใจที่ลูกจะตีความมันเป็นที่วางแก้ว แม้มันคือที่เขี่ยบุหรี่ แต่มันไม่ใช่ของสำคัญของชีวิตในครอบครัวผม เราไม่จำเป็นต้องมี เพราะพ่อแม่ไม่สูบ ปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอาไม่สูบ ส่วนตัวเขาเองถ้าโตขึ้นแล้วเขาจะสูบบุหรี่ก็คงห้ามไม่ได้ แต่การที่เราต้องเห็นที่เขี่ยบุหรี่ในที่ท่องเที่ยวก็ยังคงตอกย้ำว่า เจ้าของรีสอร์ทยอมให้สูบบุหรี่ในพื้นที่รีสอร์ท โชคดีที่เรายังไม่เจอนักท่องเที่ยวขี้ยาในทริปนี้
ร้านอาหารในรีสอร์ทมีมื้อเย็นเป็นอาหารตามสั่ง มีเมนูเนื้อวัวให้สั่งด้วย ราคาก็ไปดูได้ตามเมนู เราได้กินเนื้อชิ้นใหญ่มากในราคาพันกว่าบาท ก็ถือว่าไม่แพงเมื่อเทียบกับความเป็นเนื้อวัวและผ่านกระบวนการทำที่ปราณีตดี น้ำซอสสีเขียวที่ราดไว้ข้างๆเนื้ออร่อยมาก
มื้อเช้ามีทั้งแบบข้าวต้มและอาหารฝรั่งจำพวกไข่และขนมปัง มีของหวานแนวตลาดไทยๆให้กินด้วย เสริฟมาในฝาชีแบบเปิดปิดน่ารักดี หลังจากอิ่มแล้วเราก็เดินเล่น เดินดูกรงสัตว์ และเจ้าของก็อนุญาตให้เด็กๆไปให้อาหารนกก่อนออกจากที่พักแห่งนี้
ขากลับเราแวะกินมื้อเที่ยงที่เส้นทางบางตะบูน เป็นการหาจากในเน็ตแล้วลองไปกินเลย อาหารอร่อย ราคาไม่แพง มีวิวอ่าวให้ดู ชื่อร้าน เจ๊มอญครัวริมอ่าว
ทริปนี้เป็นทริปที่มีการเดินทางไม่มาก ระยะทางจาก กรุงเทพมาที่พักที่แก่งกระจานตามแผนที่ 168 กิโลเมตร ไปกลับรวมกันก็ประมาณ 340กิโลเมตร เราเติมน้ำมันเต็มถังก่อนวันเดินทาง ไปเที่ยวแล้วกลับถึงบ้านโดยที่น้ำมันยังเหลืออีกมาก สามารถไปทำงานต่อได้อีกสองวัน
Pockethifi's Blog 