“ความสุขของกระทิ” หนังสือรางวัลซีไรท์ ยอดขายเยอะ พิมพ์ซ้ำยี่สิบกว่ารอบ  แต่ไม่รู้ว่ารอบละกี่เล่ม  มีคนเอามาทำเป็นหนัง  เลือกดารานักแสดงดูดี  โปรโมทแล้วน่าจะสนุก  ก็เลยตามไปดู  แล้วก็พบกว่า เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตที่ผมอยากจะเดินออกจากโรงตั้งแต่ยังไม่ถึงครึ่งเรื่อง

หนังสือเป็นแนวพรรณา  บรรยายถึงความสวยงามของชีวิต  บรรยายถึงความสงบสุข ความสุขทางจิตใจ  แต่ตัวหนังไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ที่ล่องลอยเหล่านั้นออกมาให้เห็นได้  หนังเลยมีแต่ภาพที่แทบจะไม่มีสารจากหนังสือเลย  อรรถรสจากหนังสือ กับภาพยนต์เป็นคนละแบบกัน  คนทำหนังเรื่องนี้คงไม่เข้าใจ  แต่ถ้าคนทำหนังเข้าใจ  คนออกทุนคงไม่เข้าใจ  หนังสือสามารถจะปล่อยให้คนอ่านหยุดอยู่กับหน้าใดหน้าหนึ่งได้เป็นชั่วโมง นานเท่านานเท่าที่อยากจะจินตนาการ  แต่ภาพยนต์ไม่ใช่แบบนั้น  การจะปล่อยให้ภาพแต่ละช่วงถ่ายทอดอะไรบางอย่างที่ไม่เกี่ยวกับประเด็นของหนังกลายเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ  ยิ่งพยายามเก็บรายละเอียดตามหนังสือมากเท่าไหร่ ความง่วงยิ่งเข้ามาแทนที่มากเท่านั้น  

ผมดูสารคดีชีวิตสัตว์โลกของเนชัลแนลจีโอกราฟิค  ยังรู้สึกดีกว่าดูกระทิบนจอ  เพราะมีความงาม ความสงบ และความเป็นไปของชีวิตเหมือนกัน  แต่ไม่มีความง่วงและความน่าเบื่อมาแทรกซึมอย่างหนังเรื่องนี้  บางทีหนังเรื่องนี้อาจจะให้บทเรียนคนสร้างหนังว่า  หนังสือขายดีใช่ว่าจะเป็นหนังที่ดี