มีเพื่อนผมคนหนึ่งกำลังดูภาพ สคส ที่ผมทำขาย แล้วเขาก็มาสะดุดกับภาพนี้ และก็บอกความรู้สึกว่า องุ่นในนี้มันไม่สวยเลย ทำไมถึงเลือกภาพนี้มาทำ สคส เพราะเขาดูแล้ว แม้มันจะสีสวย แต่มันก็เป็นองุ่นที่ยังไม่น่ากิน มันมีฝ้าขาวๆ มันยังไม่ได้ล้าง รู้สึกว่ามันไม่น่ากิน

ผมเห็นด้วยที่มันยังไม่น่ากิน แต่แต่ในแง่ของภาพถ่าย ผมกลับรู้สึกว่าภาพนี้สวยดี และเพราะรู้สึกว่ามันสวย มันเป็นตัวแทนขององุ่นแดง เป็นองุ่นที่วางขายอยู่จริงๆ และเป็นองุ่นที่พบเห็นได้จริง มันไม่ได้สวยสมบูรณ์แบบ มันสวยตามสภาพที่มันถูกวางอยู่ ผมเล่าไปตามที่คิดว่าผมก็รู้สึกว่ามันยังไม่น่ากิน แต่ผมก็ยังชอบภาพนี้อยู่ดี และก็เลือกทำ สคส และมันเป็นภาพที่ถูกลูกค้าเลือกเป็นภาพแรกในการสั่งผลิต สคส เสียด้วย

องุ่นพวงนี้วางขายอยู่ที่อำเภอปากช่อง ผมขับรถผ่านร้านค้าริมถนนแล้วก็แวะดูผลไม้ที่ขายอยู่ แม่ค้ามีผลไม้หลายชนิดวางเรียงรายให้เลือก ในฐานะช่างภาพ ผมเดินเข้าไปหาสิ่งที่น่าจะถ่ายรูปแล้วสวย มันก็คือองุ่นพวงนี้ และกองพุทราที่วางอยู่ข้างๆ ผมจำได้ว่าวันนั้นผมถือกล้อง kodak c140 ซึ่งเป็นกล้องดิจิทัลคอมแพ็คราคาถูกรุ่นหนึ่งที่ผมซื้อมาใช้

ผมเลือกซื้อกล้องราคาประหยัดตัวนี้เพราะว่ามันเล็ก กระทัดรัด มันใส่ถ่าน AA จำนวน 2 ก้อนก็ทำงานได้ มันมีความละเอียด 8 ล้านพิกเซล ในยุคปี คศ 2009 โลกของเรายังไม่มีโทรศัพท์ที่ถ่ายภาพได้สวย ความสวยงามของภาพถ่ายจะต้องมาจากกล้องดิจิทัลเท่านั้น ซึ่งทริปที่ผมเดินทางในเวลานั้นผมเลือกพกกล้องตัวเล็กราคาประหยัดตัวนี้เป็นอุปกรณ์บันทึกภาพหลักของทริปด้วยเหตุผลว่า ไม่อยากพกของหนักนั่นเอง

กล้องดิจิทัลคอมแพ็คราคาไม่ถึงสามพันบาท ราคาถูกยิ่งกว่าโทรศัพท์สมาร์ทโฟนทุกตัวในเวลานั้น จะเรียกว่าเป็นกล้องที่ราคาถูกที่สุดในร้านขายกล้องดิจิทัลเลยก็ได้ ผมซื้อเพราะมันถูกนี่แหละ และตั้งใจจะวางไว้ในรถเพื่อใช้ถ่ายภาพต่างๆในเวลาที่จำเป็น เช่นการถ่ายภาพเหตุการณ์ หรือหากเกิดอุบัติเหตุ รถเฉี่ยวชน ผมก็จะมีกล้องถ่ายภาพเก็บไว้เคลมประกัน ต้องย้ำอีกครั้งว่าปี คศ 2009 โลกเรายังไม่มีโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายภาพได้ชัดและมีคุณภาพดีเลย iphone4 ยังไม่เกิดด้วยซ้ำไป

ผมเล่าให้เพื่อนฟังต่อว่า การถ่ายภาพแบบหวังผลให้มีคุณภาพสูงจากกล้องราคาประหยัดมากอย่างตัวนี้จะต้องอาศัยการถ่ายภาพระยะใกล้สักหน่อย เพื่อให้จุดเด่นของภาพมีความคมชัด และไม่มีฉากหลังที่ลดความน่าสนใจของภาพ กล้องดิจิทัลตัวเล็กๆราคาประหยัดแบบนี้ไม่สามารถถ่ายภาพคนให้ฉากหลังเบลอได้ ดังนั้นการจัดองค์ประกอบหน้าชัดหลังเบลอแบบที่นิยมทำกับกล้องระดับโปรก็จะเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ การถ่ายภาพให้ชัดที่สุดทั้งภาพจะเป็นหนทางที่ได้ภาพที่มีคุณภาพสูงได้มากกว่าเทคนิคอื่นๆ ผมก็เลยวางกล้องใกล้ๆกับองุ่นแล้วกะให้องุ่นเต็มเฟรม แล้วก็ถ่าย ระบบออโต้โฟกัสทำงาน กล้องยืนยันว่าโฟกัสได้ชัดผมก็กดถ่ายเลยจึงได้ภาพนี้กลับมา

หลายปีต่อมา หลังจากที่ผมรู้จักกับเว็บที่ฝากขายภาพ ผมก็เลยส่งภาพไปร่วมขายด้วย หลายร้อยหลายพันภาพที่ผมส่งไปขาย มีภาพองุ่นแดงพวงนี้อยู่ด้วย และภาพนี้ก็ได้วางขายในเว็บที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งอย่าง gettyimages ทำให้ภาพนี้มีโลโก้ gettyimages ติดอยู่ในภาพ ในสถานะของภาพสำหรับขาย

การถ่ายภาพเป็นงานศิลปะ กล้องเป็นแค่เครื่องมือ เพียงแค่เราได้เครื่องมือที่เหมาะสม บวกกับความรู้ความเข้าใจในการใช้เครื่องมือนั้นเราก็ทำงานศิลปะออกมาได้เหมือนกัน มีอะไรก็ใช้อย่างนั้น แล้วอยู่กับภาพ อยู่กับสาระของภาพ อยู่กับความสนุกในการเดินทาง