แม่ของลูก

ริมสนามฟุตบอล กีฬาที่ลูกชอบเล่น แม่พาลูกไปฝึกซ้อมประจำสัปดาห์ สัปดาห์ละสี่วัน บางทีก็พ่อพามา บางทีก็แม่พามา เป็นอย่างนี้มาตลอดตั้งแต่ห้าขวบ ตอนนี้ผ่านมาแปดปีก็ยังคงเป็นเช่นเดิม เมื่อถึงจังหวะนั่งข้างสนามแม่ก็จะกลายเป็นเครื่องเล่น รอเล่นกับลูก คุยเล่นบ้าง เล่นเกมส์ร่วมกันบ้าง ภาพนั่งเล่นข้างสนามก็จะมีให้เห็นอยู่เป็นบางวัน

ในบางวันของบางวันนั้นก็จะเป็นวันที่ลองถ่ายภาพเก็บไว้ ก็เลยได้ภาพนี้มา กระเป๋ากล้องแบบแข็งนั่งทับได้เป็นที่รองนั่งของแม่ เก้าอี้แคมป์ปิ้งนั่งสบายอยู่กับลูก พ่อไปยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของทางเดิน ปรับเลนส์เทเลโฟโต้ให้รับภาพพอเหมาะกับองค์ประกอบที่ดูถูกใจ โฟกัสชัดที่แม่กับลูก จังหวะที่หน้าตาไม่หันไปทางอื่น มุมก้มหัวไม่มากไม่น้อยเกินไป แล้วก็กดชัตเตอร์

2025-08-18_09-28-40

เบื้องหลังของแม่ที่แสนทุ่มเทเพื่อลูกจะมีพ่อทำหน้าที่ถ่ายภาพเก็บบันทึกเหตุการณ์เอาไว้ ถ่ายเสร็จก็ตบยุงไปทีนึง เกาไปอีกสองชั่วโมง

ฟุตบอลวันจันทร์

ช่วงนี้ขอบฟ้ามีความต้องการซ้อมฟุตบอลให้มากขึ้น ตั้งใจตื่นเช้ามืดเพื่อซ้อมในตอนเช้าก่อนที่จะไปโรงเรียน พ่อเลยต้องเป็นโค้ชหาวิธีการซ้อมต่างๆมาให้ สนามในบ้านไม่ได้ใหญ่มาก แต่ก็พอจะซ้อมระดับเล็กๆได้ ข้อคิดที่พยายามบอกลูกก็คือ เราอยากทำอะไรได้ในสนามแข่ง เราทำได้เพราะเราผ่านการซ้อมมาแล้วเป็นพันครั้ง จริงๆพ่อก็ไม่ใช่นักฟุตบอล แต่ก็เชื่อว่าการฝึกฝนเท่านั้นที่จะพาให้เราไปใกล้เป้าหมาย

ส่องดูผนังเซลล์ไม้ก๊อก

ภาพวาดของเซลล์จากไม้คอร์กจากกล้องจุลทรรศน์
ที่มา หนังสือ Micrographia

โรเบิร์ต ฮุค ( Robert Hooke) เป็นคนแรกที่บัญญัติศัพท์คำว่า เซลล์ (cell) เขาเริ่มส่องชิ้นส่วนไม้ค็อกโดยกล้องจุลทรรศน์และพบกับแพทเทิลน่าสนใจ และได้วาดภาพประกอบ จนนำไปสู่การทำเป็นหนังสือชื่อ Micrographia ตีพิมพ์ในปี คศ 1665 และการเรียนการสอนของนักเรียนมัธยมในวิชาวิทยาศาสตร์ก็มีให้ได้ทดลองส่องดูเซลล์เช่นกัน และที่บ้านมีกล้องจุลทรรศน์ก็เลยเอาไม้ค๊อกมาส่องเล่นและบันทึกภาพเก็บไว้

DSC07787
IMG_20250524_204156335