Traveling Telescope
อาชีพน่าทำ เรื่องดีๆที่น่าทำ
Traveling Telescope
Traveling Telescope
การถ่ายภาพขาวดำเป็นการถ่ายภาพที่มีสิ่งที่ง่ายและสิ่งที่ยากอยู่ปนกัน สิ่งที่ง่ายก็คือภาพขาวดำวัดแสงง่าย จะสว่างกว่าปกติ หรือมืดกว่าปกติ ภาพก็ให้อารมณ์ภาพที่แตกต่างกันไปโดยไม่มีภาพเสียเลย นั่นก็คือถ่ายง่าย ส่วนที่ยากก็คือ ทำให้เป็นภาพนั่นเอง
การทำให้เป็นภาพก็คือการล้างฟิล์มและการอัดภาพ การล้างฟิล์มเป็นเรื่องของน้ำยาเคมี และอุณหภูมิที่ต้องควบคุมและสุดท้ายคือการเลือกน้ำยาที่เหมาะสมหรือน้ำยาที่ชอบมาล้างฟิล์ม เมื่อผ่านการล้างฟิล์มมาแล้วก็ต้องมาทำการอัดภาพให้เป็นกระดาษเพื่อดูภาพที่ต้องการ แต่หากเราไม่มีห้องมืด ไม่มีอุปกรณ์การอัดภาพ เราก็ยังมีวิธีดูภาพได้อีกวิธีหนึ่งคือ การสแกนฟิล์ม
การสแกนฟิล์มก็ทำการส่งฟิล์มไปยังร้านอัดภาพที่ยังรับงานฟิล์มอยู่ แล้วแจ้งว่าอยากสแกนฟิล์มทั้งม้วน ร้านก็จะสแกนให้ เราก็ได้ภาพมาดูในคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็สามารถดูในโทรศัพท์มือถือได้เช่นเดียวกัน แต่ถ้าเราไม่อยากส่งร้านสแกน เราก็มีวิธีมานำเสนอซึ่งให้ผลลัพธ์ที่พอใช้ได้เช่นกัน นั่นคือวิธีการ ถ่ายภาพฟิล์มตรงๆเลย แล้วเอาภาพที่ถ่ายได้ไปกลับสี ทำส่วนดำให้ขาว ทำส่วนขาวให้ดำ
ผมเลือกใช้ถังขยะขาวขุ่นแล้ววางหลอดไฟไว้ในถัง คว่ำถึงเอาไว้ แล้วเอาฟิล์มขาวดำที่ล้างแล้ว ใส่ซองใสแล้ว เอามาติดซองใสไว้กับถังขยะเลย เราจะได้กล่องขาวเรืองแสง คล้ายๆกับที่ดูฟิล์มเอ๊กซเรย์ของหมอในโรงพยาบาล
จากนั้นเราก็ใช้กล้องดิจิทัลวางบนขาตั้งแล้วถ่ายภาพฟิล์มบนกล่องไฟได้เลย ผมเลือกจัดวางกล่องและถ่ายภาพฟิล์มในห้องมืด ซึ่งจริงๆเราจะทำในห้องอะไรก็ได้ ขอเพียงแค่แสงจากไฟเพดาน ไม่รบกวนการถ่ายภาพฟิล์มของเรา
ภาพที่ได้จากกล้องดิจิทัลจะเป็นดังภาพข้างนน คือฟิล์มขาวดำยังไม่อัดภาพ ส่วนที่ขาวจะดูเป็นสีดำ ส่วนที่เป็นสีดำจะดูเป็นสีขาว ให้เรานำภาพนี้ไปทำต่อในโปรแกรมปรับภาพอีกชนิดหนึ่ง นั่นคือ ผมเลือกใช้โปรแกรม snapseed ในโทรศัพท์แทน
ใช้โปรแกรม snapseed ก็จะเข้าไปสู่การปรับค่าต่างๆ ให้เลือกการปรับโทนหรือ curve จนได้ภาพสีดำที่ต้องการ
หลังจากที่เราพยายามกินน้อยมาหลายสัปดาห์ ยิ่งเรามีวินัยมากเราก็จะยิ่งน้ำหนักลงไปอย่างสม่ำเสมอ ความคาดหวังที่จะลดวันละ 0.1 กิโลกรัมเป็นเรื่องที่ไม่เกินจริง เราเริ่มกินน้ำเยอะขึ้น เข้าห้องน้ำบ่อย ขณะที่เราก็หิวบ่อยเช่นกัน แต่ทุกครั้งที่หิวเราก็จะรับรู้กับตัวเองว่า เมื่อเราหิวมันหมายถึงร่างกายมีพลังงานติดลบ คือเรากินอาหารที่เปลี่ยนไปเป็นพลังงานไม่พอกับความต้องการของร่างกายนั่นเอง
แต่มันก็จะมีบางเวลาที่เรารู้สึกอยากกิน เพราะว่าหิวจนรู้สึกอยาก หลังจากที่ผ่านการลดน้ำหนักมาสัก 5-10 กิโลกรัม เราจะเริ่มรู้ตัวว่าเรากินอะไรได้บ้างนิดหน่อยเพื่อแก้หิวโดยที่ยังทำให้ร่างกายยังไม่มีน้ำหนักเพิ่มขึ้นในตอนเช้า ผมเลือกกินอาหารที่น้ำหนักน้อยและอร่อยโดยไม่สนใจแคลลอรี่ เพราะว่า สิ่งที่เรากินเรารู้ว่ามันน้ำหนักเท่าไหร่ สิ่งนั้นจะไม่เพิ่มน้ำหนักให้ตัวเราแน่ๆ ถ้าเรากินมันแต่น้อย น้อยแค่ไหนล่ะ ก็น้อยระดับ 0.1กิโลกรัม หรือ 1 ขีด ผมค้นพบว่า อาหาร 1 ขีดที่แม่นยำและอร่อยที่สุดคือ แซลม่อนดิบหรือปลาดิบนั่นเอง และแซลม่อนดิบก็มีทำขายในระดับ 1 ขีด เราไม่ต้องชั่งเองเลยด้วย มันคือแซลม่อนในซุปเปอร์มาเก็ต
นี่คือตัวช่วยที่ทำให้เราหายหิว และมันอร่อย และมันเพิ่มน้ำหนักให้เราแค่ 0.1 กิโลกรัมหรือ 1 ขีดในตอนที่กิน หากเราซื้อกินตอนกลางคืน พอกินหมดแล้วนอนถึงเช้า น้ำหนักตัวเราก็ไม่เพิ่มขึ้น เพราะว่าตลอดเวลาที่เรานอน ร่างกายของเราก็เผลาผลาญพลังงานอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน น้ำหนักอาหาร 1 ขีด มันจะหลงเหลืออยู่ในร่างกายเราน้อยกว่านั้นแน่นอน ดังนั้นจะกินก็กินได้ ผมใช้วิธีกินแซลม่อนดิบหลายครั้งเวลาที่รู้สึกอยากกิน โชคดีที่บ้านอยู่ใกล้ซุปเปอร์มาเก็ต และซุปเปอร์มาเก็ตอย่างฟู้ดแลนก็เปิด 24 ชั่วโมง สบายเลย
ความหิวทำให้เราหงุดหงิดในบางวัน แต่ความหิวก็เป็นเครื่องยืนยันว่าเรากำลังลดน้ำหนักอยู่ และมันได้ผลเราจึงหิว และเมื่อความหิวสร้างความหงุดหงิดให้เรามากเกินไป แซลม่อน 1 ขีดช่วยได้ ลองใช้วิธีนี้ดูสำหรับคนที่มีอาการหิวตอนกลางคืน เพราะถ้าเป็นกลางวันจะแนะนำให้อดทนแล้วกินน้ำไป แต่กลางคืนเราจะกินแค่ 1 ขีดก็ทำได้ เพราะร่างกายจะเผาผลาญพลังงานสะสมในร่างกายไปอีกทั้งคืนระหว่างที่เราหลับ เพราะตอนที่เราหลับเราจะไม่กินนั่นเอง
นอกจากแซลม่อนแล้ว แนะนำเมนู ไข่ต้มหรือไข่นึ่ง หรือ ไข่ทำให้สุกด้วยไมโครเวฟก็ได้ ถ้าใช้ไมโครเวฟก็ระวังเรื่องไข่ระเบิดในเตาแล้วทำให้ต้องเสียเวลาเช็ดเตาทำความสะอาด ซึ่งผมก็ได้ลองกินไข่ไมโครเวฟแล้ว ก็ทำให้หายหิวได้ และพลังงานของไข่ก็จะอยู่ในระดับไม่มาก
เวลาเราหิวจนหงุดหงิด เวลารู้สึกอยากกิน ให้พยายามเตือนตัวเองว่าเราต้องอดทน และถ้าอดทนไม่ไหว ก็แค่ให้ลองกินของที่น้ำหนักไม่มาก แล้วเราก็จะยังคงอยู่ในกระบวนการลดน้ำหนักต่อไป

งานพิมพ์ letterpress ไม่ได้จำกัดอยู่กับการพิมพ์การ์ด หรือ พิมพ์ตัวหนังสือ ยังรวมถึงการพิมพ์รูปภาพต่างๆด้วยแม่พิมพ์ที่สร้างขึ้นมาด้วยหลักการของ letterpress คือ แม่พิมพ์มีส่วนสัมผัสหมึก และไม่สัมผัส ทำให้การพิมพ์ภาพเกิดเป็นภาพตามที่ออกแบบไว้บนแม่พิมพ์

ปกติแม่พิมพ์ที่ใช้บ่อยในวงการพิมพ์แบบ letterpress ก็จะเป็นแม่พิมพ์เหล็ก และ แม่พิมพ์ยาง วันนี้เพิ่งพบว่ามีการใช้โฟมแทนแม่พิมพ์ด้วย เทคนิคของการสร้างแม่พิมพ์จากโฟมก็อาศัยความนิ่มของเนื้อโฟม เริ่มจากออกแบบลายเส้นที่ต้องการให้เกิดเป็นภาพ แล้วทำการเอาดินสอจิกกดส่วนที่เป็นเส้นดำให้ลึกจมลงไป จากนั้นก็เอาแม่พิมพ์ไปทาสีโปสเตอร์ หรือ สีพลาสติกก็ได้ แล้วเอามาประกบกับกระดาษที่ต้องการพิมพ์ หมึกที่ติดอยู่บนแผ่นโฟมก็จะมาติดบนกระดาษ ส่วนของร่องลึกจะไม่โดนหมึก ก็จะไม่มีภาพในส่วนร่องลึกนั่นเอง


ขอขอบคุณพิพิธภัณฑ์เด็ก สวนจตุจักร ที่จัดกิจกรรมดีๆน่าสนใจ สถานที่แห่งนี้เป็นที่แห่งความฝันของเด็กและพ่อแม่ทุกคน เป็นที่เล่นสนุกสนานเหมาะสมกับพัฒนาการตามวัยของเด็ก การจัดการของทีมบริหารพิพิธภัณฑ์มีประสิทธิภาพและมีคุณภาพมาก
ลูกผมมาใช้บริการที่นี่ตั้งแต่สี่ขวบ ยังคงสนุกอยู่แม้ว่าจะมาเป็นรอบที่สิบแล้ว
การทำ networking ไม่ได้หมายถึงการพูดถึงธุรกิจซึ่งกันและกัน และจบด้วยการแลกนามบัตร หากเราคิดเพียงแค่นี้ เรากำลังเข้าใจผิด
ในการเข้ากลุ่ม networking สิ่งที่ควรจะพูดถึงนั้นมีมากกว่าการคุยกันเรื่องธุรกิจ การบอกต่อที่อาศัยความสัมพันธ์นั้น ไม่ใช่แค่การพูดว่า ฉันทำอะไร เธอทำอะไร เรามาทำธุรกิจกันเถอะ แต่สิ่งที่มีมากกว่านั้นก็คือ ความสัมพันธ์ในระดับส่วนบุคคลบนความเหมือนกันบางอย่าง ซึ่งความสัมพันธ์ที่ว่านี้จะนำไปสู่ธุรกิจที่ใหญ่ขึ้นได้
ในการเทรนนิ่งบางครั้ง จะมีกิจกรรมการเขียนข้อมูลส่วนตัว เป็นการระบุ สิ่งที่ชอบ สิ่งที่สนใจ สิ่งที่อยากได้ และเป้าหมายทางธุรกิจ ใน bni เรียกว่า GAIN Sheet หลังจากนั้นก็จะมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลนี้ต่อกันกัน
กรณีตัวอย่างที่เคยเกิดขึ้น
การวิเคราะห์ข้อมูล Gain นี้ทำให้รู้ว่า มีคนสองคนที่มีข้อมูลบางอย่างเหมือนกัน ซึ่งสองคนนี้อยู่ในกลุ่มและรู้จักกันมาเป็นปีแล้ว แต่ไม่เคยมีธุรกิจถึงกันเลย สิ่งที่เหมือนกันจาก GAIN ก็คือ เขาทั้งสองคนมีลูกและลูกอยู่ในทีมฟุตบอลซึ่งเขาทั้งสองต่างก็มีส่วนร่วมในกิจกรรมฟุตบอลของลูกเหมือนกัน หลังจากที่รู้ว่ามีบางอย่างเหมือนกันแล้ว เขาสองคนนี้ก็ได้พูดคุยกันมากขึ้น และกลายเป็นคู่ที่สนิทกันได้ในเวลาไม่นาน และได้ร่วมแจมกิจกรรมฟุตบอลของลูกด้วยกัน หลังจากนั้นสามเดือน ก็มี referal เกิดขึ้นระหว่างเขาทั้งสองคน
ทั้งหมดนี้มันเร่ิมจากการค้นหาความเหมือนกันในบางอย่าง ความเหมือนกันนี้สามารถพัฒนาเป็น connection ที่ดี และทำให้เกิด referral ได้ ผลลัพธ์ทางธุรกิจที่ใหญ่ขึ้นก็จะตามมา
เวลาไปงานแต่งงานเราก็มักจะได้รับเชิญให้ไปงานเพื่อกินมื้อเย็น กำหนดการเริ่มงานประมาณ 18.00 น. แขกที่วางแผนดีๆหน่อย ไปก่อนงานเล็กน้อยก็จะไปถึงตอนที่ฟ้ายังไม่มืด ก็พอมีเวลาถ่ายให้ภาพเล่น และได้ภาพบรรยากาศที่ดูสวยงามกว่าตอนกลางคืน แต่ถ้าอยากให้ภาพในงานดูสวย ภาพที่แขกมาในงานก็จะมีภาพดูดีกลับไป ภาพที่แชร์ในเฟสต่างๆก็เป็นภาพสีสันสดใส ก็ควรจัดงานตอนกลางวันไปเลย เพราะกลางวันถ่ายภาพให้สวยกว่าตอนกลางคืน
นี่คือภาพตอนฟ้ามืดแล้ว นั่งอยู่ที่โซฟ้าหน้าห้องจัดงานแต่งงาน ถ่ายรูปเล่นก่อนจะเดินเข้าห้อง เป็นแสงในโรงแรม แสงสีเหลืองอมแดง ถ้าถ่ายภาพแบบมั่วๆให้กล้องคิดให้ภาพก็จะติดแดงยิ่งกว่านี้ ผมถ่ายภาพโดยวัดแสงให้โอเวอร์ไว้ 1 สต๊อป ใช้ค่า white balance แบบ auto ก็เป็นภาพที่พอดูได้ แต่ไม่สวยมาก
นี่คือภาพด้านนอกตึก เวลาเย็นมากแล้ว พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว ฟ้ากำลังจะกลายเป็นสีดำ ตอนนี้ถ่ายภาพยังไงก็ไม่สวย ถ่ายคนก็จะไม่มีแสงธรรมชาติให้ใช้ ภาพคนในเวลานี้ก็จะได้แสงจากไฟในโรงแรมเท่านั้น แต่ถ้าเราเลื่อนการจัดงานมาเป็นกลางวัน ปล่อยให้แขกได้อยู่ในงานในช่วงเวลาที่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินนานหน่อย คือมีเวลาให้แขกได้เดินเล่นถ่ายรูป กินของที่เจ้าภาพเตรียม กินแล้วมาถ่ายรูปเล่น ถ่ายรูปเล่นแล้วกลับไปกินต่อ วนเวียนแบบนี้มันจะได้ภาพสวย และมันจะเป็นงานเลี้ยงที่แท้จริง
ผมพาลูกและภรรยาไปร่วมงานแต่งงาน กำหนดการคือตอนเย็น แต่ผมไปถึงก่อนงานนานหน่อยเพื่อจะถ่ายรูปเล่น และการถ่ายภาพภายใต้แสงธรรมชาติตอนพระอาทิตย์ยังไม่ตกก็ให้ผลที่สวยงามกว่าตอนมืดมากมาย ดูจากภาพเหล่านี้
กล้อง eos 6d เลนส์ 85f1.8 ชดเชยแสง +1
กล้อง eos 6d เลนส์ 85f1.8 ชดเชยแสง +1 วางกล้องไว้บนชั้นวางใกล้ๆ แล้วใช้ self timer ตั้งเวลาถ่าย กดแล้ววิ่งเข้ามาอยู่ในเฟรม ทำหน้าไม่เหนื่อย
ถ่ายภาพลูกกับญาตผู้ใหญ่ท่านอื่นๆก็ให้ภาพโทนสดใส อารมณ์ภาพอบอุ่นแบบนี้จะหาไม่ได้ในเวลาฟ้ามืด
ภาพจากกล้องไม่ต้อง process ใดๆก็สวยแล้วถ้าเราเพียงแต่คิดและเลือกเวลาถ่าย เลือกแสงสวยๆ มันก็สวยได้เอง ผมพอใจภาพที่ระเบียงโรงแรมนี้มาก เพราะเป็นภาพถ่ายจากงานแต่งงานที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น เนื่องจากงานแต่งงานแต่ละงานก็มักจะจัดกันเพื่อกินมื้อค่ำ เวลาที่จะได้เดินถ่ายรูปสวยๆไม่ค่อยมี แต่หากเราอยากได้ภาพสวยจริงๆก็ต้องไปก่อนงานแล้วเดินเล่นถ่ายภาพกันก่อน
เจ้าภาพเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายในงานนี้ทั้งงาน จ่ายเงินไปเป็นแสน มันน่าเสียดายหากภาพส่วนใหญ่ในงานเป็นภาพในช่วงเวลาฟ้ามืด ถ่ายภาพด้วยแฟลช ถ่ายภาพด้วยแสงไฟในโรงแรม ต่อให้มีความรู้เรื่องการถ่ายภาพอย่างลึกซึ้งก็ยังให้ภาพกลางคืนในโรงแรมสวยแบบตอนฟ้าสว่างแล้วถ่ายด้วยโหมด auto ในกล้องไม่ได้
ภาพนี้ลูกผมถ่ายให้ ตั้งกล้องเป็น Full auto กล้องจะเลือกค่า iso เลือกโฟกัส เลือกทุกอย่างให้ คนถ่ายเพียงแค่ยกกล้องเล็งภาพแล้วกดถ่าย เด็ก 6 ขวบ ไม่ได้มีความรู้เรื่องการถ่ายภาพยังให้ภาพสวยกว่าภาพถ่ายด้วยช่างภาพโปรตอนฟ้ามืด แสงสวยหรือแสงที่สมบูรณ์คือคำตอบของภาพสวย