การถ่ายภาพขาวดำเป็นการถ่ายภาพที่มีสิ่งที่ง่ายและสิ่งที่ยากอยู่ปนกัน  สิ่งที่ง่ายก็คือภาพขาวดำวัดแสงง่าย จะสว่างกว่าปกติ หรือมืดกว่าปกติ ภาพก็ให้อารมณ์ภาพที่แตกต่างกันไปโดยไม่มีภาพเสียเลย  นั่นก็คือถ่ายง่าย   ส่วนที่ยากก็คือ ทำให้เป็นภาพนั่นเอง

การทำให้เป็นภาพก็คือการล้างฟิล์มและการอัดภาพ  การล้างฟิล์มเป็นเรื่องของน้ำยาเคมี และอุณหภูมิที่ต้องควบคุมและสุดท้ายคือการเลือกน้ำยาที่เหมาะสมหรือน้ำยาที่ชอบมาล้างฟิล์ม  เมื่อผ่านการล้างฟิล์มมาแล้วก็ต้องมาทำการอัดภาพให้เป็นกระดาษเพื่อดูภาพที่ต้องการ  แต่หากเราไม่มีห้องมืด  ไม่มีอุปกรณ์การอัดภาพ  เราก็ยังมีวิธีดูภาพได้อีกวิธีหนึ่งคือ การสแกนฟิล์ม

การสแกนฟิล์มก็ทำการส่งฟิล์มไปยังร้านอัดภาพที่ยังรับงานฟิล์มอยู่ แล้วแจ้งว่าอยากสแกนฟิล์มทั้งม้วน ร้านก็จะสแกนให้  เราก็ได้ภาพมาดูในคอมพิวเตอร์  ซึ่งก็สามารถดูในโทรศัพท์มือถือได้เช่นเดียวกัน  แต่ถ้าเราไม่อยากส่งร้านสแกน  เราก็มีวิธีมานำเสนอซึ่งให้ผลลัพธ์ที่พอใช้ได้เช่นกัน นั่นคือวิธีการ ถ่ายภาพฟิล์มตรงๆเลย แล้วเอาภาพที่ถ่ายได้ไปกลับสี ทำส่วนดำให้ขาว ทำส่วนขาวให้ดำ

ผมเลือกใช้ถังขยะขาวขุ่นแล้ววางหลอดไฟไว้ในถัง  คว่ำถึงเอาไว้ แล้วเอาฟิล์มขาวดำที่ล้างแล้ว ใส่ซองใสแล้ว เอามาติดซองใสไว้กับถังขยะเลย  เราจะได้กล่องขาวเรืองแสง คล้ายๆกับที่ดูฟิล์มเอ๊กซเรย์ของหมอในโรงพยาบาล

จากนั้นเราก็ใช้กล้องดิจิทัลวางบนขาตั้งแล้วถ่ายภาพฟิล์มบนกล่องไฟได้เลย  ผมเลือกจัดวางกล่องและถ่ายภาพฟิล์มในห้องมืด ซึ่งจริงๆเราจะทำในห้องอะไรก็ได้  ขอเพียงแค่แสงจากไฟเพดาน ไม่รบกวนการถ่ายภาพฟิล์มของเรา

ภาพที่ได้จากกล้องดิจิทัลจะเป็นดังภาพข้างนน คือฟิล์มขาวดำยังไม่อัดภาพ  ส่วนที่ขาวจะดูเป็นสีดำ  ส่วนที่เป็นสีดำจะดูเป็นสีขาว  ให้เรานำภาพนี้ไปทำต่อในโปรแกรมปรับภาพอีกชนิดหนึ่ง นั่นคือ ผมเลือกใช้โปรแกรม snapseed ในโทรศัพท์แทน

ใช้โปรแกรม snapseed  ก็จะเข้าไปสู่การปรับค่าต่างๆ  ให้เลือกการปรับโทนหรือ curve จนได้ภาพสีดำที่ต้องการ