การกินน้อยในแต่ละมื้อจะทำให้เราลดแคลอรี่ที่รับเข้าร่างกาย ข้าว เนื้อสัตว์ น้ำมัน เป็นของที่มีแคลอรี่สูง เราต้องพยายามลดสิ่งเหล่านี้ การกินครึ่งเดียวก็คือวิธีที่ดีที่สุดที่เราจะจำกัดปริมาณแคลอรี่ และโชคดีอยู่อย่างหนึ่งที่โลกนี้มีผัก เราสามารถกินผักเยอะๆได้โดยที่เราได้แคลอรี่ที่น้อย หรือแทบไม่ได้เลย
การกินผักเยอะจะช่วยให้ร่างกายเราได้วิตามินที่หลากหลาย และช่วยให้การขับถ่ายดีขึ้นทันที วันนี้กินผักเยอะ พรุ่งนี้เจอกันที่โถส้วมเลย รับรองว่าขับถ่ายคล่อง การกินผักในแต่ละมื้อเราสามารถกินได้จนอิ่ม แต่ต้องเลือกผักที่ไม่มีน้ำมันผสมอยู่มากเกินไป ก็คือ อย่ากินเมนูผัดผัก ให้กินผักในแกงจืด กินผักในน้ำซุป หรือแม้แต่ผักจิ้มน้ำพริก แต่แนะนำให้กินผักในแกงจืดจะดีกว่า อย่างเช่น แกงจืดผักกาดขาว แกงจืดตำลึง ส่วนเมนูผักลวกจิ้มน้ำพริกแม้จะแคลอรี่ต่ำมาก แต่น้ำพริกมักจะมีความเค็มสูง การกินเค็มเยอะๆไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพและหลอดเลือดหัวใจ การกินน้อยของเราจะต้องกินของที่มีประโยชน์ เลือกกินของที่ไม่ทำร้ายร่างกาย อุตส่าห์กินน้อยแล้วการเลือกอาหารเข้าปากก็ขอให้เลือกแบบที่มีคุณภาพเป็นสำคัญ
อาหารที่มีน้ำมันเยอะๆให้หลีกเลี่ยงเต็มที่ ผัดผักน้ำมันเยอะๆ ผัดผักบุ้ง ผัดผักคะน้า หากเจอเมนูพวกนี้ก็ให้กินแต่ส่วนที่เป็นผัก แต่อย่าเผลอกินน้ำมันที่อยู่ในจาน เมนูส้มตำก็พออนุโลมได้ว่าเป็นกลุ่มของผักเช่นกัน ก็กินให้อร่อยไปเลย แต่ว่าต้องมั่นใจว่าเป็นส้มตำที่มีคุณภาพ ไม่สกปรก ส่วนผักสดที่จะกินกับส้มตำก็ต้องเป็นผักที่ล้างสะอาด เพราะหากล้างไม่สะอาดผักสดจะกลายเป็นตัวที่พาพยาธิเข้าสู่ร่างกาย แม้คิดว่าพยาธิจะเป็นเรื่องไกลตัวจากคนเมือง แต่เราทุกคนต่างรู้ดีว่า ของไม่สุกมักมีพยาธิ
หากเรากินก๋วยเตี๋ยวในช่วงลดน้ำหนัก ขอให้สั่งเป็นเมนูเกาเหลาแทน แล้วกินผัก กินลูกชิ้นให้หมดเลยก็ได้ แต่อย่ากินน้ำก๋วยเตี๋ยวจนหมด ด้วยเหตผลเรื่องความเค็ม ในน้ำซุปตามร้านก๋วยเตี๋ยวมักจะถูกปรุงรสให้มีรสจัด เค็มจัด หวานจัด เพื่อให้ลูกค้าที่มากินรู้สึกว่าอร่อยเป็นพิเศษ การกินน้ำซุปทั้งชามที่มีรสจัดจะทำให้ร่างกายได้รับเกลือมากเกินไป ซึ่งจะส่งผลต่อหลอดเลือดภายในร่างกาย โดยเฉพาะหลอดเลือดหัวใจ
ส่วนผลไม้ก็ไม่ควรกินเยอะครับ เพราะผลไม้ส่วนใหญ่มีรสหวาน ยิ่งผลไม้ที่อร่อยมากๆชื่อดังมากๆยิ่งแคลอรี่มหาศาล มะม่วง ทุเรียน ลำใย น้อยหน่า มังคุด ลองกอง อะไรที่หวานเจี๊ยบก็ระวังอย่ากินครับ หากร่างกายเราได้รับผักเยอะ เราจะลดผลไม้ลงในช่วงนี้ก่อนก็ได้ไม่มีปัญหา แต่หากอยากกินผลไม้จริงๆ ก็กินสักชิ้น แล้วหยุด อย่ากินจนหมดจาน อย่ากินจนหมดถุง จะให้ดีที่สุดคืออย่าซื้อ
การนำความรู้ธรรมดามาใช้อย่างไม่ธรรมดา
มีเหตุผลเพียงสองข้อที่จะทำให้เกิด referral ได้ง่าย ก็คือ การที่เรามี visibility และมี creditability ที่สูงพอ โดย visibility ก็คือการมีตัวตนอยู่ แสดงตัวตนให้คนอื่นได้รู้เห็น ส่วน creditabilityก็คือ การสร้างความน่าชื่อถือด้วยวิธีการต่างๆ ทำให้เกิดความมั่นใจว่าเราคือผู้รู้จริง มีความสามารถจริงๆ
วิธีการเพิ่ม V และ C นี้ มีวิธีหนึ่งที่มีคนนำไปใช้แล้วได้ผลลัพธ์เช่นกัน นั่นก็คือ การทำตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างเด่นชัด แล้วทำการเขียนเป็นบทความ เขียนเป็นจดหมายข่าวออกมา ส่งบทความที่เขียนไปยังสื่อที่อยู่ในสายอาชีพของเราเอง งานนักเขียนไม่ใช่งานยาก แต่เป็นงานที่คนส่วนใหญ่มองข้าม
เราเป็นคนที่มีความสามารถในอาชีพของเรา แต่เรามักจะลืมที่จะโปรโมทตัวเราเองต่อสาธารณชน งานเขียนเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีมากที่จะสร้าง V และ C เช่น
ไม่ว่าเราจะทำอาชีพอะไร มี เรื่องน่ารู้ในสาขาอาชีพของเรามากมายที่เรานำมาใช้เป็นบทความได้ ส่งบทความไปยังกลุ่มเครือข่ายของเรา ส่งบทความไปยังสำนักพิมพ์ หรือ หัวหนังสือ ส่งไปยังเว็บบอร์ดที่เราชอบอ่าน บรรณาธิการหนังสือมักจะยินดีรับบทความคุณภาพอยู่แล้ว จะใช้หรือไม่ใช้ก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะถ้าบทความเราดีเขาจะใช้ทันที หรือหากยังไม่มีโควต้าจะใช้ในวันนี้ แต่วันใดวันหนึ่งข้างหน้าบทความในมือ บก. หมดลง เขาก็ต้องมาพิจารณาบทความของเราแน่นอน
การเป็นนักเขียน ทำได้ทันที ไม่จำเป็นต้องรอให้เราเก่ง คนที่เป็นนักเขียนเขาทำสิ่งเดียวที่มากกว่าคนอื่นคือ เขาลงมือเขียน การนำความรู้ธรรมดามาใช้แบบไม่ธรรมดา จะทำให้ creditability ของเราเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
ภาพนี้เป็นภาพที่ถ่ายด้วยกล้อง canon eos 6d พร้อมเลนส์ 24-105L f4 เป็นกิจกรรมระหว่างที่พาลูกเที่ยวต่างจังหวัด การปลูกต้นไม้เป็นกิจกรรมที่สอนเด็กให้เป็นคนอ่อนโยนต่อโลกและหวงแหนต้นไม้ ส่วนพ่อก็เก็บบันทึกภาพไปเรื่อยๆ เห็นว่าภาพนี้สวยก็ส่งขาย และได้วางขายในเว็บชื่อดังก็เลยเอามาโม้ไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อย
และไม่กี่วันมานี้ก็มีโอกาสได้ทำงานออกแบบสิ่งพิมพ์ตัวหนึ่ง เลยลองเลือกภาพนี้มาใช้ดู ยังไม่รู้ว่าลูกค้าจะชอบไหม แต่ภาพนี้ก็เป็นภาพที่หยิบยื่นให้ลูกค้าใช้ฟรีโดยไม่ได้บวกค่าใช้จ่ายอะไรเพิ่ม ถือว่ากันเองก็แถมภาพคุณภาพสต๊อคเกรดเอให้ไปเลย หวังว่าลูกค้าจะพอใจ
ฟิล์มสไลด์เป็นฟิล์มที่ได้รับความนิยมอย่างมากในวงการสิ่งพิมพ์และการถ่ายภาพในยุคฟิล์ม รวมไปถึงเป็นที่สุดของการบันทึกภาพที่ให้สีสันเที่ยงตรงหรือฉูดฉาดสุดๆได้ ด้วยเหตุที่ว่าเราสามารถดูสีของฟิล์มได้ด้วยตาเปล่า ไม่ต้องสแกนหรืออัดภาพ การดูภาพที่ได้รับคุณภาพจากฟิล์มที่สุดคือการดูจากฟิล์มโดยตรง
อุปกรณ์ดูฟิล์มสไลด์ที่ถูกที่สุดคือกล่องพลาสติกในภาพ เราใส่ฟิล์มไว้ในช่องของมันแล้วก็ส่องดูด้วยตาเลย ภาพที่เห็นก็จะเป็นภาพใหญ่เต็มตา สวยไม่สวยเราก็เห็นด้วยตาของเราเอง สนุกดี และ ฟินมาก
การลดน้ำหนักที่ดีที่สุดคือการจำกัดการกิน เรากำลังใช้วิธีกินน้อยลงครึ่งหนึ่ง และการลดน้ำหนักที่ได้ผลเราต้องติดตามผลทุกวัน ให้เราทำการชั่งน้ำหนักตอนเช้า หลังจากตื่นนอนแล้วเข้าห้องน้ำทำการขับถ่ายให้เรียบร้อย อย่าเพิ่งกินน้ำด้วย แล้วก็ทำการชั่งน้ำหนักเลย น้ำหนักตอนเช้าจะเป็นตัวเลขที่เราเก็บไว้เปรียบเทียบในทุกๆวัน
หากเราเริ่มลดการกินลงครึ่งหนึ่ง เมื่อพ้นไปแต่ละวันเราจะลดน้ำหนักได้ประมาณวันละ 0.1 กิโลกรัม บางวันอาจได้เยอะ บางวันอาจคงที่ และบางวันอาจเพิ่มขึ้น ซึ่งก็ไม่ต้องตกใจ เพราะการที่น้ำหนักอาจเพิ่มขึ้นก็เป็นเพราะบางวันเราวินัยหย่อนยานนั่นเอง แต่ถ้าเราลดไปสิบวัน แล้วมันจะสูงขึ้น 1 วัน ก็ไม่เป็นไร เพราะส่วนใหญ่น้ำหนักจะค่อยๆลดอยู่แล้ว
การกินน้อยในแต่ละมื้อ หากกินในบ้านให้ใช้วิธีตักข้าวครึ่งจานจากที่เคยกิน แล้วก็กินไปตามปกติ เมื้อข้าวหมดจานก็หยุดกิน หากยังคงหิวอยู่ ก็ให้เรากินน้ำเปล่าให้อิ่ม นับจากนี้ไปเราจะกลายเป็นคนกินน้ำเยอะขึ้นอย่างน่าตกใจ แต่มันไม่มีผลเสีย กลับทำให้ผิวพรรณสดใสขึ้นอีกด้วย เมื่อเราได้เคี้ยวอาหาร ร่างกายจะหายอยากอาหาร และกินน้ำให้อิ่มจะช่วยให้เราผ่านมื้อนั้นไปได้อย่างไม่ทรมาน แม้ว่าอีก 2 ชั่วโมงเราจะกลับมาหิวใหม่ซึ่งเป็นเรื่องปกติ คนเคยกินเยอะย่อมหิวเร็วหากเริ่มกินน้อย เมื่อหิวอีกครั้งก็ให้กินน้ำเปล่าเข้าไปแทน ตรงนี้เราจะต้องใช้ขวดน้ำ หรือกระติกน้ำ พกติดตัวและเติมน้ำให้เต็มเป็นนิสัย หากเราหิวแล้วไม่มีน้ำเปล่าให้กิน เราจะกินทุกอย่างที่ขวางหน้า นั่นจะทำให้การกินน้อยไม่สัมฤทธิ์ผล เราจึงต้องพกน้ำเปล่าติดตัวตลอดเวลา
ในเวลาที่อยากกินกาแฟ ให้เรากินกาแฟดำแทนกาแฟหวาน เพราะน้ำหวานคือสุดยอดความอ้วน คนเราน้ำหนักเพิ่มขึ้นเพราะขนมหวานและน้ำหวานเร็วมาก เพียงแค่การลดกาแฟและของหวานออกไปจากชีวิตทำให้เราลดน้ำหนักได้เร็วมาก และตอนนี้เราจะลดน้ำหวาน กาแฟหวาน ขนมหวาน รวมกับการกินอาหารน้อยลงครึ่งหนึ่ง ใน 2สัปดาห์แรกเราจะสามารถลดน้ำหนักลงได้เร็วเกินกว่าวันละ 0.1 กิโลกรัมแน่นอน จากที่เก็บข้อมูลของตัวเอง ผมพบว่า 2 สัปดาห์แรกผมลดลงไปได้ 7 กิโล จากการกินน้อยและไม่กินน้ำหวาน
และหากจะต้องไปติดต่องานนอกบ้าน การกินกาแฟที่ร้านก็มีกาแฟดำให้สั่งแน่นอน และมันประหยัดเงินกว่ากาแฟเย็นปกติอีกด้วย หากอยู่ในบ้านหรือในที่ทำงาน การเดินไปชงกาแฟกินก็จะได้คลายเครียด กินกาแฟดำก็จะไม่มีผลต่อน้ำหนักตัว แรกๆอาจจะรู้สึกไม่อร่อย แต่ยืนยันได้ว่า กินไปไม่กี่แก้วก็จะชินและปรับตัวได้
ข้อดีของการลดน้ำหนักที่ค้นพบในช่วงแรกก็คือ
1 กินอะไรก็อร่อย เพราะการกินน้อยทำให้เราหิวเร็ว และอะไรที่กินเข้าไปก็จะอร่อยเป็นพิเศษ ช่วงนี้คือช่วงเวลาทองในการกินอร่อย เชื่อเถอะว่าบางคนที่กินจนน้ำหนักเกิน ตอนกินก็มักจะเน้นแต่ปริมาณทำให้ความอร่อยลดลง การกินน้อยทำให้เรารู้คุณค่าของความอร่อย และการกินน้อยจะนำไปสู่การคัดเลือกอาหารดีๆเข้าปาก
2 กินน้ำเยอะขึ้น หน้าตาผิวพรรณดีขึ้น แต่เราก็จะเข้าห้องน้ำบ่อยขึ้นเท่านั้น
3 ประหยัดเงินค่ากาแฟเย็น ประหยัดค่าน้ำหวาน ทำให้เหลือเงินเยอะขึ้น
แค่ 3 ข้อนี้ก็ทำให้เรามีกำลังใจเพิ่มขึ้นในการลดน้ำหนักอย่างดีเลยครับ การกินอะไรก็อร่อยเป็นความสุขชนิดหนึ่งที่เกิดกับตัวเรา มันเป็นความสุขในอุดมคติที่บางคนอาจไม่ได้สัมผัสมันนานแล้ว
ผมเริ่มดูดาวกับลูกมาตั้งแต่ต้นปี น่าจะเป็นช่วงเดือน กุมภาพันธ์ ซึ่งในเดือนนั้นผมจะดูดาวเสาร์ในเวลาประมาณ 05.00 น. ส่วนในช่วงเดือนกันยายน ผมเห็นดาวเสาร์ช่วงเวลาประมาณ 20-21.00 น. ในทิศที่สูงเกือบตั้งฉากจากพื้นโลก เดาว่าตอนหัวค่ำก็จะเห็นเตี้ยกว่านี้เล็กน้อย โดยตลอดเดือนที่ผ่านมา กรุงเทพมีฝนตกตอนเย็นตลอดเกือบทุกวัน เมฆก็หนาจนแทบไม่เห็นดาว เพิ่งจะมีวันนี้ที่ได้เห็นอยู่ไม่กี่ชั่วโมง
การถ่ายภาพดาวเสาร์เป็นเรื่องที่ต้องใช้อุปกรณ์เฉพาะทางเยอะ ซึ่งผมไม่ได้ลงทุนกับสิ่งเหล่านี้ อาศัยเพียงเอาโทรศัพท์มือถือถ่ายลงไปที่ช่องมองภาพของกล้องดูดาว แล้วก็ขยับไปมาเล็กน้อยให้มีภาพเป็นจุดในมือถือ แล้วก็พยายามถ่ายให้ไม่สั่น แล้วเอามาขยายดู
ภาพดาวเสาร์จากกล้องมือถือก็ให้คุณภาพไม่ชัดเลย เห็นเป็นเพียงวงรีเบลอๆ ซึ่งหากมองด้วยตาผ่านกล้องดูดาว เราจะเป็นดาวเสาร์และวงแหวนชัดเจน แต่ไม่ได้ภาพที่ใหญ่นัก มันเป็นเพราะกล้องดูดาวของผมเป็นรุ่นราคาต่ำ และดาวเสาร์เริ่มอยู่ไกลจากโลกเรามากกว่าเมื่อต้นปี
โลกเราหมุนรอบดวงอาทิตย์ใช้เวลา 1 ปี ในเวลา 6 เดือนที่ผ่านไปก็จะหมายถึงโลกเราเคลื่อนที่ไปอยู่ตรงกันข้ามกับตำแหน่งเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว เรียกได้ว่า ตอนที่ดาวเสาร์อยู่ใกล้โลก เราจะเห็นดาวเสาร์ใหญ่มากในกล้องดูดาว และในอีก 6 เดือนต่อมาเราจะเห็นดาวเสาร์เล็กลงไปมาก และที่สำคัญเวลาที่จะดูดาวเสาร์ก็จะเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม และมีดวงอาทิตย์คั่นตรงกลางด้วยในบางเวลา นั่นแปลใหม่ได้ว่า ดาวเสาร์ขึ้นตอนกลางวัน และต้องรอพระอาทิตย์ตก เราถึงจะเห็นดาวเสาร์อยู่กลางฟ้า
มันโรแมนติคหรือเหงาก็ไม่แน่ใจ ความรู้สึกเหมือนกำลังฟังเพลง ไฟกับตะวัน “ไฟ กับประกายของแสงตะวัน ฉันจึงไม่สงสัย เธอย่อมจะโยนดวงไฟ และคงไม่คิดกลับคืน”
ระหว่างนั่งรอตรวจกับหมอที่โรงพยาบาล ก็นั่งดูทีวีที่เปิดอยู่ แล้วก็เห็นภาพข่าวนี้ นัดหมอแปดโมงเช้า เก้าโมงหมอยังไม่เข้า
ขอบฟ้า : โพลี่ ดูอะไรครับ
พ่อ : ดูข่าวครับ
ขอบฟ้า : ข่าวอะไรเหรอครับ
พ่อ: รถบัส มีกางเกงในตากอยู่หลังรถ คนขับเขาตากไว้ แล้วไม่ได้เก็บ แล้วก็ขับรถออกถนน
ขอบฟ้า : ต้องเป็นข่าวด้วยเหรอ มันสำคัญยังไง
พ่อ: นั่นสิ พ่อก็ไม่รู้ว่าสำคัญยังไง
ขอบฟ้า : แล้วเขาทำเป็นข่าวทำไม
พ่อ : นักข่าวช่องนี้เขาคงคิดว่าเรื่องนี้คือข่าว
ขอบฟ้า : ทำไมหมอมาช้าจัง
พ่อ : เดี๋ยวก็มา อดทนรอหน่อยนะ
สร้างเด็กดี ต้องใช้วัตถุดิบดีๆ
แต่มาโรงพยาบาลก็เจอหมอเข้าสาย
ดูทีวีก็เจอข่าวที่ไม่มีสาระ ธุรกิจทีวี มันพังเพราะทำข่าวแบบนี้แหละ ทั้งนักข่าว ทั้งเจ้าของช่อง
ทำไมเราต้องทำประกันสุขภาพให้ลูก ในอดีตเราก็เติบโตมาแบบไม่เห็นต้องมีประกันสุขภาพเลย เราก็ไม่ค่อยป่วยหรอก ถึงป่วยก็ไปหาหมอได้ไม่ได้แพงอะไร แล้วใครจะป่วยบ่อยกัน คำตอบเหล่านี้เป็นคำตอบที่เป็นจริงกับบางครอบครัวครับ และผมก็โตมากับครอบครัวที่มีคำตอบแบบนี้ แต่ตอนผมมีลูก มันไม่ใช่แบบนี้แล้วครับ
การมีลูกคนนึงจะมีค่าใช้จ่ายตามมาอีกมาก มันไม่ใช่แค่ค่านม ค่าอาหาร แต่มันมีค่าใช้จ่ายข้างเคียงที่เราต้องจ่ายโดยเราคาดไม่ถึง ผมเองก็คาดไม่ถึง หลายครั้งก็ห่อเหี่ยวอยู่เหมือนกันเวลาที่ควักเงินจ่าย ย่อหน้าแรกที่บอกว่าเป็นจริงกับบางครอบครัวก็คือ ถ้าคุณเป็นคนที่มีเงินมากมายคุณก็ไม่จำเป็นต้องทำประกันอะไรเลย เพราะคุณมีเงินมาก แต่กับพ่อแม่รุ่นต่อมา รุ่นที่ต้องเลี้ยงลูกในยุคอินเทอเน็ต มันก็มีค่าใช้จ่ายแวดล้อมเต็มไปหมด แล้วค่าบริการทางการแพทย์ยุคนี้ก็ไม่ธรรมดา การประกันสุขภาพให้ลูกจะช่วยเราลดภาระบางอย่างลงได้
ลองไล่ตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่ลูกผมเกิดจนอายุ 6 ขวบเมื่อไม่กี่วันนี้ ลองคิดเล่นๆ ลูกผมหลังคลอด แทบไม่ป่วยหนักเลย ป่วยเล็กน้อย ป่วยธรรมดาก็ได้แม่ดูแลอย่างดี เพราะแม่เป็นหมอ ค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ปละปลายไม่เคยต้องจ่าย เราก็ซื้อยาตามที่แม่(หมอ)สั่ง แต่ก็มีจังหวะที่ลูกป่วยหนัก จากการติดเชื้อไวรัสที่เราควบคุมไม่ได้ ลูกผมเข้าโรงพยาบาลครั้งแรกตอนอายุยังไม่ถึงขวบ ค่าใช้จ่ายในรอบนั้น 3 วัน 2 คืน เกือบสามหมื่นบาท บิลนี้ประกันจ่ายให้ เพราะผมซื้อประกันให้ลูกไว้แล้วตั้งแต่เกิด ประกันสุขภาพเด็กจะเริ่มดูแลเราหลังจากซื้อ 1 เดือน
การ admit ครั้งที่ 1 นี้เป็นการ admit แบบเขียมๆ เราเลือกห้องแอร์ที่เล็กที่สุดในโรงพยาบาลเพื่อให้เราไม่ต้องจ่ายเพิ่มในกรณีที่เกินเพดานของประกัน แต่สุดท้ายก็ไม่เกิน เราเห็นบิลแล้วก็ตกใจ ถ้าเราต้องจ่ายเองก็หน้ามืดอยู่ เพราะสมัยผมซื้อประกันให้ตัวเอง ค่าห้องพักในโรงพยาบาลอยู่ระดับ2พันบาท แต่ค่าห้องพักของยุคนี้คุยกันที่ 4-8 พันบาทสำหรับโรงพยาบาลเอกชนเกรดกลางๆไม่ใช่แบรนด์เนม เรียกว่า ค่าห้องกับค่ารักษาจะอยู่ที่ประมาณคืนละ 15000-20000 บาทต่อวัน ตัวเลขนี้ไม่มากไม่น้อย
การ admit ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นตอน 1 ขวบ3เดือน ลูกผมป่วยอีกแล้ว ไข้ขึ้นสูง ส่งโรงพยาบาลดีกว่า เพราะการไปนอนโรงพยาบาลนั้นดีกว่าการนอนที่บ้าน การนอนในบ้านเราจะต้องมีการมอนิเตอร์ตลอดเวลา เช็ดตัวตอนไข้ขึ้นสูง ต้องใช้ยาตามเวลา การอดหลับอดนอนเป็นภาระของแม่และพ่อที่คอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆ การไปนอนที่โรงพยาบาลก็คือการให้พยาบาลมาช่วยมอนิเตอร์แทนเรา เราจะได้หลับเต็มตาสักชั่วโมง ไม่งั้นก็จะพะวง พอพะวงมากๆก็เครียดนอนไม่หลับ เลยหอบลูกไปเข้าโรงพยาบาล และดูระดับราคาห้องพักที่แพงขี้นอีกนิดโดยที่ยังไม่เกินเพดานของประกัน ผมก็เลยเลือกห้องใหญ่ที่สามารถวางของได้เยอะ มีที่ให้ลูกเดินเล่นถ้าเขาเดินไหว และลูกยังไม่เข้าใจว่าป่วยคืออะไร พอตื่นนอนก็อยากจะเล่น ต้องเดินเล่นเข็นรถเล่น และที่สำคัญเลือกห้องที่มีพื้นที่ให้ผมนั่งทำงานได้ด้วย คอมพิวเตอร์ แท็บเบล็ท อุปกรณ์การทำงานพร้อมกันบนโต๊ะ ผมเปลี่ยนห้องพักให้เป็นห้องทำงาน และเราก็อยู่กับลูกเกือบ 24 ชม. ค่าใช้จ่ายออกมา 4วัน ประมาณ 6หมื่นบาท
การ admit ครั้งที่ 3 พอรู้ว่าต้องเข้าโรงพยาบาล ผมก็เลือกห้องใหญ่ จัดกระเป๋าราวกับไปพักรีสอร์ตต่างจังหวัด ลูกเมียและผมเดินทางไปนอนโรงพยาบาลแทบจะลากกระเป๋าเข้าไปเลย การพักในโรงพยาบาลรอบนี้ไม่เครียดอีกแล้ว เพราะลูกไม่ได้ป่วยอะไรที่น่ากลัว แต่ไข้สูงและต้องมอนิเตอร์ตลอดเวลา ซึ่งพยาบาลก็ทำหน้าที่ได้ดี เจ้าหน้าที่ใจดี จำลูกผมได้แล้ว ขาประจำป่วยด้วยโรคยอดฮิต โรคอะไรที่กำลังเป็นข่าวอีกไม่นานก็มาถึงลูกผมเสมอ 3วันในครั้งนี้ค่าใช้จ่ายประมาณ 3 หมื่นบาท
มีอีกครั้งที่ลูกตกบันได เย็บที่หัวกี่เข็มก็ลืมไปแล้ว ตอนลูกตกแล้วเราอุ้มขึ้นมา เลือดไหลคามือ ขับรถไปโรงพยาบาลไปถึงโรงพยาบาลเท่าไหร่ก็จะจ่ายให้ได้ รีบเอาลูกไปปฐมพยาบาล รีบทำแผลเถอะ ผ่านชั่วโมงนั้นไปก็หายเครียด ลูกเย็บแผล แล้วก็กลับมานอนบ้านได้ตามปกติ ค่าหมอดูแผลแล้วเย็บ 6 พันบาท นี่คือราคาแถวบ้าน ประกันจ่าย เราไม่ต้องควักเงิน ควักแต่บัตรประจำตัวผู้เอาประกัน มันโอเคมากๆ ไม่มีใครอยากให้อุบัติเหตุเกิดขึ้นหรอก แต่ถ้าเกิดแล้วเราก็อยากได้การรักษาที่ดีและเร็วที่สุด
โรคมือเท้าปาก โรค RSV เฮอแปง… เจ้าโรคเหล่านี้เป็นโรคที่แพร่อยู่ในเด็กเล็ก สลับกันเป็น ถ้าคนในบ้านเป็น คนที่เหลือในบ้านก็อาจจะเป็น ถ้าลูกเพื่อนเป็น ลูกเราก็อาจจะเป็น ลูกคนอื่นเป็น พ่อแม่เขาก็เป็นพาหะ พอผู้ใหญ่เป็นพาหะ ผู้ใหญ่กับผู้ใหญ่ก็ทำตัวเป็นพาหะ ไม่ป่วยเอง แต่ส่งเชื้อไปติดเด็กคนอื่นในบ้านได้ เด็กไปโรงเรียน เพื่อนในห้องก็ติด เรียกได้ว่าอะไรฮิตมันติดถึงลูกเราแน่นอน
ลูกผมโดนสั่งปิดห้องเรียนยกห้องทุกปี เพราะมีกติกาสากลอยู่ว่า ถ้าห้องเรียนห้องไหนมีคนป่วยเกิน 3 คน ห้องนั้นต้องปิด 1 สัปดาห์เพื่อทำความสะอาดห้อง ฆ่าเชื้อ แล้วค่อยให้เด็กมาเรียนใหม่ ระหว่างที่หยุด ก็จะได้เป็นการรอเวลาให้เด็กคนนั้นหายป่วยด้วย เพราะชื้อพวกนี้จะติดอยู่ในร่างกาย 7-10 วัน เลยทีเดียว
ขนาดวันสุดท้ายของรอบประกัน ยังอุตส่าห์ได้ใช้ประกันอุบัติเหตุ กระโดดเล่นแล้วตกลงมา กล้ามเนื้อบาดเจ็บลูกเดินกระเผกอยู่ในบ้านจนต้องพาไปหาหมอ หมอตรวจอยู่สามนาที วิเคราะห์ว่ากล้ามเนื้อบาดเจ็บอยู่ด้านใน ต้องพักอย่าใช้แรง 7 วัน ให้ยาแก้ปวดกลับบ้าน บิลออกมา พันสี่ร้อยบาท
คนใช้เงินเดือนชนเดือนจะซาบซึ้งในระบบประกันมาก เพราะมันทำให้เราไม่ต้องควักเงินก้อนจ่ายไป ไม่ต้องแบกหน้าไปยืมใคร คนยืมเงินจะเปลี่ยนเพื่อนเป็นคนแปลกหน้าได้ง่ายๆ เราได้รับการดูแลอย่างดีจากโรงพยาบาลเอกชน คุณภาพสูง โดยไม่ต้องไปต่อคิวที่โรงพยาบาลรัฐบาล เพราะเรามีคนจ่ายให้ ประกันสุขภาพในเด็กมันเหมาะกับคนที่ยังไม่รวย ถ้าคุณมีพ่อแม่หรือปู่ย่าตายายที่รวย หรือคุณหาเงินได้เยอะ มีเก็บเหลือเฟือ ก็ไม่ต้องสนใจประกันสุขภาพก็ได้ แต่คนเงินน้อย การทำประกันสุขภาพนี่แหละที่ช่วยให้เราเลี้ยงลูกได้อย่างไม่ทุกข์ใจมาก ผมไม่ได้บอกว่าประกันดี แต่มันช่วยให้เราไม่ทุกข์มาก เพราะเราจ่ายล่วงหน้าจำนวนไม่มากให้กับประกัน แล้วประกันก็ช่วยลดค่าใช้จ่ายให้เราตอนที่เราต้องการ ยิ่งเดี๋ยวนี้ประกันสุขภาพสามารถผ่อนได้ด้วย จะผ่อน 10 เดือน หรือ 12 เดือนก็เจรจาได้ ไม่มีดอกเบี้ย แล้วพอเด็กอายุเข้าสู่ปีที่ 6 เบี้ยประกันจะลดราคาลงไปเกือบครึ่งในการคุ้มครองดีเท่าเดิม ก็คงอุดหนุนกันต่อไปครับ
ติดต่อคนขายประกันใกล้ตัวคุณ แล้วให้เขาเลือกแพ็คเกจที่คุ้มครองการรักษาประมาณ 60000-100000 บาท สำหรับโรคยอดฮิตในเด็ก เพราะโรคเหล่านี้ รักษาหาย ลูกคงนอนโรงพยาบาลไม่เกิน 5 วัน ผมคิดว่าลูกเราคงไม่โชคร้ายโดนผ่าตัดใหญ่ๆ แต่ถ้าจะเผื่อผ่าตัดใหญ่ คุณต้องดูวงเงินที่ใหญ่ระดับ 5 แสน ถึง 1 ล้านบาท ซึ่งเบี้ยก็จะหลายหมื่นบาท เลือกเอาตามที่เหมาะสมครับ.
Pockethifi's Blog 