ที่งาน จัดบริเวณวัด และต้องเดินตามทางเดินริมคลองไปอีกเป็นกิโลเพื่อไปร่วมงานตามจุดต่างๆ ขอบฟ้าได้เล่นทรายสี ได้ทำตุ๊กตาไล่ฝน ได้ทำดอกไม้จากหลอด และได้ปีหน้าผาจำลองด้วย ที่ทางเดินจุดหนึ่งมีสะพานสูงมาก พ่อเดินจูงมือกับขอบฟ้าข้ามไป ตอนที่อยู่กลางสะพาน ขอบฟ้าบอกว่า สะพานที่นี่สูงมาก ถ้ารอยตกลงไปต้องตายแน่ๆเลย พ่อก็คุยกับขอบฟ้าว่า ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องระวัง จับให้ดี และเดินช้าๆ ไม่ต้องรีบ ขอบฟ้าก็เชื่อฟัง
งานนี้มีจักรยานมาให้บริการ เป็นจักรยานยี่ห้อนึง มีมาจอดเป็นร้อยคัน คนจะใช้ต้องถ่ายถ่าย qr code บนจักรยานเมื่อลงทะเบียนแล้วค่อยเอาไปขี่ ผมลืมเอามือถือไปก็เลยไม่ได้ใช้ เสียเงินซื้อตั๋วขี่จักรยานไปแล้วด้วย อีกอย่าง จักรยานเป็นแบบที่นั่งเดียว แต่ผมพาลูกไปด้วยดังนั้นอด หมดความพยายามใช้จักรยานโดยพลัน ครั้งหน้าขอให้มีแบบนั่งสองคนนะ จะได้ตอบโจทย์คนพาลูกเที่ยว
ทางเดินไปดูกิจกรรมแต่ละจุดเป็นทางเดินริมคลองค่อนข้างแคบ และจะต้องใช้เดิน ใช้ขี่มอเตอร์ไซด์ ใช้ขี่จักรยาน ในวันปกติที่ไม่มีงานมันเป็นทางเดินแสนวิเศษที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อชุมชน มันทำให้ผูัคนริมคลองเชื่อมต่อกัน แต่ในวันจัดงานที่มีคนมาเที่ยวหลายพันคน มันเดินยากมาก แค่คนอย่างเดียวก็เดินกันได้ แต่ต้องมีจักรยานมาขี่สวนไปมา มีมอเตอร์ไซด์ด้วย เดินยากมาก บางจุดต้องออกัน บางจุดต้องหลบรถแทบจะตกคลอง เป็นสิ่งที่อันตรายสำหรับเด็กเล็ก จริงๆก็อันตรายกัทุกคน
ของกินตลอดทางที่มีขายทั้งในงาน ทั้งทางผ่านบ้านคนก็มีให้เลือกซื้อ ราคาไม่แพง ชาวบ้านกับชีวิตริมน้ำดูมีเสน่ห์น่าหลงใหล แต่ให้มาอยู่แบบนี้ ขอคิดดูก่อน ในส่วนของการจัดงานก็น่าชมเชยในความคิดสร้างสรรค์ แต่จุดจัดกิจกรรมแต่ละจุดที่วางไว้ไกลและเดินเหนื่อย มันเป็นเรื่องยากของเด็กเล็ก คำว่าเล็กคือระดับอนุบาล เพราะเด็กเล็กเดินไม่ทนเท่าผู้ใหญ่ จักรยานที่หามาให้เช่าขับก็ไม่มีที่นั่งสำหรับซ้อนเด็ก เรือโดยสารที่บริการก็น้อยเกินไป และการจอดท่าแต่ละท่ากลางทางก็ไม่แน่นอน สรุปว่า การเที่ยวเล่นในกิจกรรมนี้ไม่เหมาะกับเด็กเล็กเลย เพราะมันเดินทางย้ายไปในแต่ละกิจกรรมได้ลำบากมาก เกินแรงของเด็กจะเดิน แม้กิจกรรมจะทำมาสำหรับเด็กก็ตาม
Pockethifi's Blog 