นี่คือเครื่องพิมพ์ Letterpress แบบมือโยก ไม่ใช้ไฟฟ้า หมึกอยู่บนถาดวงกลมด้านบน ลูกกลิ้งหมึกจะวิ่งขึ้นลง วิ่งขึ้นมาเพื่อสัมผัสกับหมึกในถาดวงกลม และวิ่งลงไปผ่านแม่พิมพ์ การสั่งพิมพ์จะวางกระดาษไว้ที่ถาดวางที่จะคอยพับเข้าพับออก เมื่อพับออก ก็วางกระดาษ แล้วเอามือซ้ายโยกเครื่อง ถาดจะพับเข้าไปชนแม่พิมพ์ กระดาษที่วางไว้ก็จะสัมผัสกับแม่พิมพ์ที่โดนหมึกแล้ว
วิธีทำงานกับเครื่อง letterpress
วันที่ 1 มกราคม 2560 เป็นวันที่ผมได้เห็นขอบฟ้าเขียนหนังสือเป็นประโยค คือ “ขอบฟ้ารักแม่” เป็นคำที่ขอบฟ้าขอให้แม่สอนให้เขียน ทีแรกแม่ก็สอนคำว่า ขอบฟ้า ซึ่งขอบฟ้ารู้จักตัวหนังสือในชื่อตัวเองมาหลายเดือนแล้ว แต่การหัดเขียนเพิ่งจะเริ่มทำกันในเดือนธันวาคมก่อนจะขึ้นปีใหม่ และคำว่า รัก แม่ ก็ตามมา เป็นการสอนให้เขียนตามคำขอร้อง แล้วทั้งหมดก็มาเขียนรวมกันเป็นประโยคในวันนี้ แม้ลายมือเด็กจะไม่สวย แม้จะดูไม่เป็นระเบียบ แต่การพยายามจนทำได้ ก็เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่ง เวลาที่เด็กเกิดความอยากรู้อะไรสักอย่าง การเรียนรู้ในสิ่งนั้นจะรวดเร็วมาก และมีความพยายามที่ต่อเนื่อง จริงจังอย่างอัตโนมัติ ผลลัพธ์เลยเกิดเร็ว
พอเขียนประโยคแรกได้ สิ่งที่ตามมาก็คือ ขอบฟ้าอยากรู้จักตัวอักษรไทยทั้งหมดว่ามีอะไรบ้าง และก็หัดเขียนมันทุกตัวอักษรเลย พ่อกับแม่เลยเดือดร้อนต้องไปหา เพลงท่อง กไก่ ถึง ฮ นกฮูก มาท่องเอง และให้ลูกท่องด้วย ความสนุกมันอยู่ที่ ลูกก็ฟังเพลง ซ้ำไปซ้ำมา แล้วก็เขียนเองบ้าง อ่านเองบ้าง สุดท้ัาย ให้แม่เขียนตามเพลง เพื่อดูว่าแม่เขียนทันไหม ผ่านไปไม่กี่วัน นับจากวันที่เขียนประโยคแรก ของฟ้าก็ท่อง ก ไก่ ถึง ฮ นกฮูกได้จนจบ
ตั้งแต่ได้ Huawei P9 มาเป็นมือถือประจำตัว ก็ใช้มันถ่ายภาพทุกอย่างในชีวิต และทำให้การพกกล้องถ่ายรูปที่เคยมีลดลงไปอย่างทันทีทันใด ในหลายๆโอกาสเมื่อถ่ายภาพด้วยมือถือแล้ว แม้จะให้ภาพที่พอใจ แต่ในใจก็แอบคิดว่า ถ้าได้ใช้กล้องตัวเก่า หรือ กล้องดิจิทัลแท้ๆที่เราเคยพอใจในคุณภาพเช่นกันมาถ่ายภาพตรงหน้าจะเป็นอย่างไร
ในวันหยุดยาวช่วงปีใหม่ มีโอกาสได้ถ่ายภาพชุดหนึ่ง เป็นการทดลองดอกไม้ดูดน้ำสี เพื่อรอดูการเปลี่ยนสีของกลีบดอก ภาพน้ำหลายสี วางในแก้วใส และวางไว้ริมหน้าต่างเพื่อรับแสงจากภายนอก เป็นภาพที่จะขับสีสันต่างๆใ้หโดดเด่นที่สุด มือถือ Huawei P9 ทำงานได้ไม่มีปัญหา แม้ว่าบางภาพระยะเบลอจะไม่สวย แม้ว่าจะดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่มันก็ให้ภาพที่พอใช้ได้ และบังเอิญกล้อง Canon eos M อยู่ใกล้ตัว เลยจัดการติดเลนส์ 22f2 แล้วมาถ่ายภาพในมุมใกล้เคียงกัน ให้ผลดังนี้
ภาพที่ 1 ภาพจาก Huawei P9
ภาพที่ 2 ภาพจาก Canon eos m รุ่น 1 ติดเลนส์ 22f2
ตอนใช้ P9 จะยกขึ้นถ่ายตรงๆ ไม่ได้พยายามตั้งค่าอะไร ใช้เหมือนกับการถ่ายภาพด้วยมือถือทั่วไป ส่วนตอนใช้ eos m มีการตั้งค่ากล้องเอาไว้เป็นโหมด Av ตั้งค่ารูรับแสงเป็น f2 และปรับชดเชยแสงไว้ +1 สต๊อป เพื่อทำให้แสงจากนอกหน้าต่างไม่ทำให้ภาพดูมืดเกินไป
สิ่งที่สังเกตุเห็นก็คือ Huawei P9 ให้ภาพบิดเบี้ยวชัดเจนมาก เส้นตรงที่ควรตรงก็กลับไม่ตรง ส่วน canon eos m ก็ให้ภาพที่ดูอิ่มสด และสดใสกว่า อาการภาพเบี้ยวจะเหลือน้อยอย่างมาก
Pockethifi's Blog 