กล้องในมือถือ เชื่อถือไม่ได้

ในงานพิมพ์ตัวหนึ่งที่ลูกค้าได้พูดคุยกับดีไซร์เนอร์  และดีไซร์เนอร์ก็ได้ถ่ายภาพสมุดสีแพนโทนให้ลูกค้าดูสี แล้วทำการเลือกค่าสีที่ถูกใจ  เมื่อเลือกได้แล้ว ดีไซร์เนอร์ก็ส่งภาพถ่ายมาให้โรงพิมพ์  พร้อมทั้งแจ้งว่าลูกค้าเลือกสีเบอร์ใด  ซึ่งสรุปกันว่าเลือกสี 435U ด้วยเหตุผลว่าเป็นค่าสีเทาที่ไม่ค่อยอมเหลืองมากนัก

2016-01-01_12-23-55

ดูจากภาพที่ดีไซร์เนอร์ส่งมา  โรงพิมพ์ก็จัดการเตรียมพิมพ์งาน  แล้วในขั้นตอนการเลือกค่าสีไปบอกช่างให้ผสมสีตามตัวอย่าง ก็เห็นว่า สีที่ลูกค้าเลือกยังคงอมเหลืองอยู่  เพราะโรงพิมพ์ตรวจค่าสีจากสมุดแพนโทน  ซึ่งลูกค้าปลายทางไม่ได้เห็นสมุดสีตัวจริง  แต่เห็นจากภาพถ่ายที่ดีไซร์เนอร์ถ่ายด้วยโทรศัพท์มือถือให้  ก็เลยเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติแน่นอน

 

หลังจากโทรคุยกับดีไซร์เนอร์เรียบร้อยแล้วว่าสีที่ลูกค้าเลือกนั้นยังคงเป็นสีที่ผิด เพราะมันอมสีเหลืองชัดเจนมาก  ทางดีไซร์เนอร์ก็ยืนยันว่าเลือกมาอย่างดีแล้ว  ทำให้ฉุกคิดไปว่า มือถือถ่ายภาพแล้วให้สีเทาไม่ตรงกับความเป็นจริง  ก็เลยสั่งหยุดทุกอย่างเสียก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายแล้วเริ่มหาเหตุผลที่สีไม่ตรงกับที่ต้องการ

 

สิ่งน่าสงสัยก็คือ โทรศัพท์ถ่ายภาพแล้วสีเพี้ยน ทำให้ทุกอย่างผิดพลาด  ลูกค้าเห็นสีที่เพี้ยน แล้วเข้าใจว่าสีถูกต้อง  แบบนี้ทำให้งานไม่จบแน่นอน  เพราะงานพิมพ์จริงจะสีไม่เหมือนหน้าจอแน่นอน  เลยตัดสินใจถ่ายภาพสมุดสีให้ดีไซร์เนอร์ดูอีกครั้ง  พอลองถ่ายเองด้วยแท็ปเบล็ตก็ปรากฏว่า สีของตัวอย่างออกมาเหมือนของดีไซร์เนอร์เลย  เลยทำให้เข้าใจได้ว่า มือถือและแท็ปเบล็ตต่างก็ถ่ายแล้วสีเพี้ยนทั้งคู๋  เลยเปลี่ยนไปใช้กล้องตัวใหญ่ cano eos m พร้อมเลนส์ 22f2 ที่เป็นกล้องคุณภาพระดับ DSLR ซึ่งน่าจะเก็บรายละเอียดสีต่างๆได้ดีโดยความเพี้ยนต่ำกว่ามือถือ

IMG_9935.JPG

และมันก็เป็นจริง  ภาพจากกล้อง eos m สามารถถ่ายทอดความแตกต่างของสีได้ ระหว่างสีที่ผิดกับสีที่ควรจะเป็นถูกถ่ายออกมาแล้วได้คนละสี สามารถแยกแยะได้เป็นอย่างดี ค่าสีที่เลือกครั้งแรกกลายเป็นสีอมม่วง อมเหลืองมากกว่าปกติ แต่สีที่ลูกค้าอยากได้คือสีเทา งานนี้ทำให้เราค้นพบว่า กล้องมือถือเชื่อไม่ได้ ส่งภาพที่สีต่างกันให้ดีไซร์เนอร์ดู สักพักดีไซร์เนอร์ก็คอนเฟิร์มตามสีที่โรงพิมพ์เลือกให้

พาลูกเที่ยวสวนรถไฟ

ในวันหยุดสุดสัปดาห์ พวกเราหาที่เที่ยวกันในกรุงเทพ แบบที่มีกิจกรรมให้ลูกวัยสามขวบได้ทำ ขณะที่เป็นบรรยากาศแปลกใหม่กว่าการเดินห้างแถวบ้าน  ก็เลยได้ไอเดียว่าจะไปสวนรถไฟกัน

 

สวนรถไฟเป็นสวนสาธารณะที่อยู่ติดกับสวนจตุจักร  สวนจตุจักรที่กล่าวถึงจะเป็นสวนสาธารณะ ไม่ใช่ตลาดขายของ  ตัวสวนรถไฟจะมีลักษณะเฉพาะที่หาไม่ได้จากสวนสาธารณะอื่นๆคือ มีเลนส์สำหรับขี่จักรยาน และมีสวนผีเสื้ออยู่ภายในด้วย  ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เราอยากจะพาลูกไปสัมผัสนั่นเอง

 

เราออกเดินทางจากบ้านย่านบางขุนนนท์ตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า เพื่อเดินทางไปสวนรถไฟ  ใช้เวลาเดินทางประมาณสามสิบนาทีไม่นับตอนหลงทาง  จักรยานแม่บ้านคันเดิมที่ขับเล่นกับขอบฟ้ามาตลอดสองปีก็แบกใส่รถมาด้วย  รถฮอนด้าฟรีดเป็นรถที่สามารถบรรทุกจักรยานทั้งคันได้โดยไม่ต้องพับ ไม่ต้องถอดล้อ  เพราะจักรยานไม่แพงด้วย ไม่ได้ออกแบบมาให้ถอดล้อได้ง่ายๆ  เราได้กินข้าวเช้าที่ด้านข้างสวนรถไฟซึ่งมีร้านอาหารเปิดขายอยู๋สักสามร้าน  เรากินเกาเหลาเลือดหมู โจ๊ก ข้าวต้มเครื่อง ซึ่งเมนูเหล่านี้เหมาะกับเด็กเช่นกัน

 

หลังจากกินมื้อเช้าอิ่มแล้วเราก็เริ่มเที่ยวสวนสาธารณะกัน  พาขอบฟ้าขี่จักรยานหนึ่งรอบ แล้วก็มาแวะเล่นสนามเด็กเล่นต่อ  ตอนขี่จักรยานก็เป็นช่วงที่สนุกสนาน  แต่มีเรื่องน่าเบื่อคือ จักรยานคันอื่นที่มาขี่เล่น มาแบบเต็มยศ เสื้อผ้า หมวก รองเท้า และความเร็วที่สูงกว่าจักรยานแม่บ้าน ทำให้เรารู้สึกว่า เรากับลูกไม่ปลอดภัยเลย  แต่ก็ผ่านไปด้วยดี  ไม่ทะเลาะกับใคร

IMG_9961.JPG

สนามเด็กเล่นในสวนรถไฟมีหลายจุด  แต่ละจุดมีขนาดไม่เท่ากัน  บางจุดที่ขอบฟ้าไปเล่นก็มีร่องรอยความเสื่อมโทรมของอุปกรณ์ให้เห็น  สไลเดอร์มีรอยแตก  เหล็กขึ้นสนิมบ้าง  รวมไปถึงมีขี้หมาบางกองให้ดมเล่นด้วย  แต่เด็กก็ยังสนุกได้ไม่มีปัญหา

 

จากสนามเด็กเล่นก็มาต่อสวนผีเสื้อ  ซึ่งที่นี่ ทำเป็นพื้นที่เฉพาะ มีตาข่ายกั้นเอาไว้กันผีเสื้อหนี  ปริมาณผีเสื้อไม่หนาแน่นมาก  มีบอร์ดอธิบายเล็กน้อยว่าผีเสื้อพันธ์ุไหนหน้าตาเป็นอย่างไร  ในพื้นที่สวนผีเสื้อใช้เวลาเดินประมาณ 10 นาทีก็ทั่ว  แต่ถ้าหยุดดู หยุดเฝ้ารอผีเสื้อมาเกาะใกล้ๆมือก็อาจจะใช้เวลานานขึ้น

IMG_9972.JPG

กล้อง eos m กับเลนส์ 22f2 โฟกัสช้ามาแต่ไหนแต่ไร จะถ่ายเด็กก็ยากแล้ว ถ่ายผีเสื้อก็ยางยิ่งขึ้นไปอีก อาศัยผีเสื้อบางตัวดูแก่ๆบินน้อย เกาะนานหน่อยก็พอจะมีภาพผีเสื้อบ้าง แต่เด็กที่เฝ้าดูผีเสื้ออยู่ กว่าจะได้ภาพชัดเท่าที่พอใจ ก็ถ่ายแบบวืดวาดไปหลายที

IMG_9976.JPG

กรุงเทพมีสวนสาธารณะหลายแห่ง ให้ความรื่นรมย์และให้ความสนุกสนานแก่เด็กได้อย่างเพียงพอ ขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องทั้งหลายที่พยายามทำสิ่งเหล่านี้ให้คงอยู่ เด็กเป็นอนาคตของชาติ ทรัพยากรที่ทุ่มเทให้เด็กก็ควรจะเต็มที่ สิ่งที่จะขอให้ทำเพิ่มขึ้นก็คือ บำรุงสถานที่ให้ได้คุณภาพที่ดีเหมือนวันที่เปิดให้บริการใหม่ๆ อะไรที่เก่าก็ซ่อมแซมเปลี่ยนออก หมาแมวจรจัดพาออกไปอยู่ที่อื่นให้เรียบร้อยเพื่อไม่ให้มีกองขึ้หมาข้างๆสไลเดอร์ คนจรจัดที่สร้างปัญหา กองทรายกับกลิ่นฉี่มันเกินทน

IMG_9985.JPG

 

พาลูกไปปีนหน้าผา