วันนี้ผมไปติดต่อลูกค้า เลือกใช้รถไฟฟ้าแทนการขับรถไปเอง เพราะกรุงเทพรถติดสาหัส ไม่ลืมที่จะพกกล้องที่เพิ่งได้มาใหม่ติดตัวมาได้ Nikon v1 พร้อมเลนส์ 10mm f2.8 ที่รวมร่างกันแล้วใหญ่แค่กล้องคอมแพ็คราคาถูกๆทั่วไป
ครั้งนี้ผมไปยืนถ่ายมุมมหาชนมุมหนึ่งที่ผมมักจะใช้ลองกล้องอยู่บ่อยๆ มุมนี้ถ่ายมาตั้งแต่ยุคของฟิล์ม มีกล้องดิจิทัลกี่ตัวก็ผ่านมุมนี้มาแล้วทุุกตัว
เรื่องคุณภาพของภาพไม่ได้มีสาระ เพราะกล้องที่ออกมาทีหลังย่อมมีคุณภาพสูงกว่ากล้องเมื่อหลายปีก่อนเสมอ แต่สิ่งที่แตกต่างกันก็คือ วันนี้ยามไม่มาไล่ผม ไม่มาแจ้งว่าห้ามถ่ายภาพ เหมือนในครั้งก่อนๆที่เคยสะพายกล้องตัวใหญ่ๆดูเอิกเกริกมาถ่าย วันนี้ผมสังเกตุเห็นเพียงแค่ยามเดินมาดููผมแล้วก็เดินจากไป ผมถ่ายภาพเสร็จก็หันกลับมา เห็นหลังคุณยามค่อยๆเดินห่างออกไป คงมาดูแล้วว่าผมเป็นนักท่องเที่ยวมากกว่าจะเป็นช่างภาพที่ยามมักจะเกลียดโดยสัญชาตญาณ ดังเช่นหมาเกลียดคนส่งไปรษณีย์





