P1100331, a photo by pockethifi on Flickr.

ภาพถ่ายลูกกำลังซนเป็นงานยากมากสำหรับตากล้องมือใหม่ที่ไม่มีความรู้เลยว่าต้องปรับกล้องอย่างไร กล้องแบบไหนถึงจะถ่ายได้ทัน

ส่วนมือกลางๆและมือเก่าๆที่มีประสบการณ์มาพอสมควรก็จะมีความเห็นไปในแนวทางว่า ถ้าแสงน้อยจะถ่ายยาก เพราะสปีดต่ำ กล้องจะสั่น ภาพจะสั่น ทำให้ภาพด้อยคุณภาพ ถ้าเป็นกล้องฟิล์ม การถ่ายภาพเด็กที่ไม่อยู่นิ่งในห้องนอนจะเป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้เลย เพราะความไวแสงของฟิล์มมักจะมีเพียงแค่ระดับ iso200 หรือ 400 เท่านั้น เพราะคงไม่มีใครเตรียมฟิล์มความไว 800 หรือ 1600 ไว้ติดบ้านหรอก

การถ่ายภาพเด็กด้วยกล้องดิจิทัลเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้น ง่ายตรงที่สามารถถ่ายภาพเยอะๆแล้วค่อยเอามาคัดเอาเฉพาะที่ชัดที่สุดก็ได้ แต่กล้องดิจิทัลในระดับเริ่มต้นถึงกลางๆก็มักจะมีปัญหาว่าโฟกัสไม่ทัน ความไวแสงของกล้องไม่สูงมาก แม้จะใช้กล้องระดับโปร เลนส์ระดับโปร ก็ใช่ว่าจะถ่ายภาพเด็กในสภาพแสงน้อยได้ เพราะผมก็มีกล้องทุกตัวตั้งแต่กล้องราคาถูก กล้องโบราณ กล้องฟิล์ม และกล้องดิจิทัลระดับกลาง ระดับโปร แต่ผมก็ยังถ่ายภาพได้คุณภาพไม่สูงเท่าที่พอใจ

ปัญหาของการถ่ายภาพเด็กในที่แสงน้อยคือการโฟกัสไม่ทัน โฟกัสที่หน้าแป๊ปเดียว เด็กก็ก้มหน้าบ้าง หันหน้าไปทางอื่นบ้าง หรือ ลุกยืนหรือเดินไปเลยก็มี การโฟกัสแล้วค่อยขยับกล้องมาจัดองค์ประกอบภาพเป็นเรื่องที่เสี่ยงต่อการหลุดโฟกัส แถมยังต้องปรับรูรับแสงให้กว้างเพื่อให้สปีดชัตเตอร์สามารถขึ้นได้สูงที่สุดเท่าที่สภาพแสงจะอำนวย

ผมก็เลยไปยืมกล้องของเพื่อนมาตัวหนึ่ง เป็นกล้องที่มีความสามารถรองรับกับปัญหาที่ผมเจอได้เกือบทั้งหมด เร่ิมจากการโฟกัสด้วยการสัมผัสหน้าจอแล้วให้ภาพชัดทันที ตามมาด้วยการถ่ายภาพด้วยการสัมผัส ก็คือแตะหน้าจอบริเวณที่ต้องการใช้ภาพชัด กล้องก็จะโฟกัสอย่างรวดเร็วและถ่ายภาพทันที ประกอบกับการใช้เลนส์ที่ไวแสงระดับ f 1.4 ช่วยทำให้สปีตชัตเตอร์ไม่ต่ำเกินไป

กล้องตัวที่เอามาลองตัวนี้คือ olympus omd e-m5 พร้อมเลนส์ panasonic 25 f1.4 สองชิ้นนี้รวมตัวกันทำให้โอกาสที่จะได้ภาพมีสูงมาก เพราะระบบการโฟกัสแบบสัมผัสหน้าจอของกล้องทำงานได้เร็วทันใจ ภาพเด็กที่หันมาเพียงแค่เสี้ยววินาทีก็สามารถเก็บบันทึกไว้ได้

นอกจากนี้ยังมีระบบโฟกัสตามหน้าคนที่ทำให้กล้องคอยปรับระยะโฟกัสให้พอดีกับหน้าคนตลอดเวลา ทำให้การถ่ายภาพคนในสภาพแสงน้อยมีความผิดพลาดเรื่องการโฟกัสน้อยลง ยิ่งประกอบกับกล้องดิจิทัลสมัยใหม่สามารถเพิ่มความไวแสงหรือ iso ให้สูงได้มากกว่าเดิมหลายเท่า ความไวชัตเตอร์ที่ได้ก็จะสูงตามไปด้วย โอกาสได้ภาพเบลอแทบจะไม่มีเลย

ภาพนี้ถ่ายขอบฟ้าด้วยกล้อง fuji instax mini8 ภาพขนาด 2×3 นิ้ว แม้จะไม่ใหญ่โต แต่ก็มากพอจะให้ความสุขแก่คนถ่ายภาพได้

การถ่ายรูปโพลารอยด์ได้รับความนิยมมาตลอดหลายสิบปี แต่พอมีกล้องดิจิทัลราคาถูกให้ใช้ผู้คนก็แห่ไปเล่นกล้องดิจิทัลกัน ปล่อยให้โพลารอยด์เงียบเหงาอยู่ในโลกเล็กๆแต่เพียงลำพัง

ฟูจิทำกล้องโพลารอยด์ออกมาขายเองในช่วงก่อนกล้องฟิล์มจะเสื่อมความนิยม ราคาการถ่ายภาพหนึ่งภาพของโพลารอด์อยู่ที่ระดับประมาณ 25-30 บาทต่อภาพ แล้วแต่ว่าคุณสามารถซื้อฟิล์มได้ถูกแค่ไหน  เป็นทางเลือกที่แพงมากเมื่อเทียบกับการอัดภาพจากฟิล์มภาพละ 3 บาท ในพื้นที่กลางเมืองกรุงเทพ

แต่ในปัจจุบันฟิล์มหายาก ล้างอัดยากกว่าเดิมเพราะไม่ค่อยมีร้านรับทำแล้ว โพลารอยด์ก็ค่อยๆได้รับความนิยมเพิ่มขึ้น เพราะมันด่วน มันได้ภาพทันที

=================================================

เพิ่มเติม  ให้ดูตอนที่ภาพค่อยๆปรากฏขึ้นหลังจากถ่าย