ได้รับมอบหมายให้ถ่ายภาพคนดัง เพื่อเอาไว้ลงในหนังสือนิตยสาร hisoparty โจทย์ก็คือแบบมีเวลาไม่มาก ต้องมาเตรียมจัดแสงไว้ล่วงหน้า ผมก็เลยมาก่อนเวลานัด 1 ชม. เดินดูสถานที่ เลือกตำแหน่ง เลือกทิศทางแสง ในใจก็คิดเรื่องการจัดแสงมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็ต้องมาดูที่จริงอีกที

ถึงเวลานัดแบบยังไม่พร้อม เพราะว่ายังแต่งหน้าไม่เสร็จ ผมก็เลยมีเวลาอีก 1 ชม เพื่อที่จะเลือกแสง และนั่งคิดเรื่อยเปื่อยว่าจะใช้มุมภาพแบบไหนดี ในหัวผมเลือกตำแหน่งและวิธีการจัดแสงไว้แค่แบบเดียว ตำแหน่งเดียว เพราะคิดว่ามันดีที่สุดแล้ว แต่ตอนถ่ายจริงก็มีการปรับตำแหน่ง และปรับแสงให้แตกต่างไปอีกสามแบบ เพื่อความหลากหลาย เจ้าภาพและแบบจะได้ใจชื้นว่ามีภาพให้เลือกเยอะ

โจทย์หลักก็คือภาพคู่และเดี่ยวของแบบ แต่ระหว่างที่ยังรอกันไปรอกันมา ยังแต่งหน้าไม่ครบทั้งสองคนก็ให้เด็กๆมาเข้าฉากประกอบด้วย ถ่ายกันเล่นๆเพื่อลดความซนของเด็ก และเพื่อให้ผมได้เห็นสภาพแสงที่แท้จริงของภาพ

พอถ่ายแม่กับเด็กเสร็จจนเริ่มคุ้นเคยกันแล้วก็ถ่ายตัวคุณพ่อซึ่งเป็นนายแบบหลักของงานนี้ เก็บภาพเดี่ยวหลายๆมุมจนพอใจก่อนแล้วก็ตามด้วยภาพคู่

เสร็จจากมุมนี้ผมก็พอใจกับภาพที่ได้แล้ว  แต่ก็มีย้ายตำแหน่งและจัดไฟใหม่นิดหน่อยเพื่อให้ได้ภาพที่หลากหลายอีกนิด(แม้ผมจะพอใจกับภาพที่ได้แล้ว  แต่ก็ถ่ายเก็บเผื่อไว้ก่อน)

ภาพนี้คือการจัดแสงก่อนจะถ่ายจริง  ใช้ไฟด้านหน้าติดร่มทะลุ  เพื่อกรองแสงให้นุ่ม  ด้านหลังใช้แฟลชอีกดวงยิงตรงเข้ากับเก้าอี้เพื่อให้ด้านหลังสว่างและไม่มีเงาตกอยู่ด้านหลัง การส่งสัญญาณควบคุมแฟลชทั้งสองตัวใช้คลื่นวิทยุ แฟลชด้านหน้าเป็น nikon sb24 ยิงผ่านร่ม ตั้งกำลังไฟ 1/4 เพื่อให้สามารถยิงแฟลชได้ต่อเนื่องหลายๆครั้งไม่ต้องรอเวลาชาร์จไฟ เพราะถ้าหากยิงแฟลชเต็มกำลัง หลังจากถ่ายภาพแรกไปแล้วจะต้องรออีกหลายวินาทีกว่าไฟจะชาร์จจนพร้อมยิงครั้งต่อไป การรอหลายวินาทีอาจจะทำให้พลาดอิริยาบทบางอย่างไปได้ ช่างภาพควรจะจัดอุปกรณ์ให้สามารถถ่ายภาพต่อเนื่องได้จำนวนหนึ่งเพื่อโอกาศในการเก็บวินาทีสำคัญ แฟลชด้านหลังเป็น canon 550ex ตั้งกำลังไฟ 1/32 ซึ่งถือว่าน้อยมาก มันทำหน้าที่เพียงเพ่ิมความสว่างด้านหลังให้ไม่มืดจนเกินไป กล้องที่ถ่ายใช้ eos5d รุ่นแรก เลนส์ 70-200/2.8 ตั้งค่า iso400 ใช้เวลาเลือกและจัดแสงประมาณ 1 ชม นั่งรอความพร้อมของแบบ 1 ชม. และถ่ายจริงแค่ 30 นาที.

วันนี้ไปรับจ้างถ่ายภาพที่คลีนิคแห่งหนึ่งอยู่บนถนนสาธร คลีนิคแห่งนี้สั่งงานพิมพ์หลายอย่าง และบางอย่างก็ต้องใช้ภาพถ่าย ผมก็เลยรับถ่ายภาพด้วยเลย วันนี้ตั้งใจมาถ่ายภาพลูกค้ากำลังนั่งใช้บริการเครื่องมือตัวหนึ่ง ซึ่งต้องจัดถ่ายในห้องปฏิบัติงานของแพทย์ และมีรูปคนคู่กับเครื่องมือที่กำลังใช้งาน ถ่ายไปเกือบร้อยรูปซึ่งถือว่าเยอะมากเมื่อเทียบกับรูปที่ต้องการเพียงรูปเดียว

หลังจากเสร็จจากเครื่องมือ ก็มาถึงภาพของคุณหมอแต่ละท่าน คลีนิคต้องการใช้ภาพคุณหมอเพื่อวางในหนังสือ เป็นภาพแสดงให้เห็นหน้าตาของหมอ เลียนแบบภาพเล็กๆในหัวคอลัมภ์ที่มักจะเป็นรูปนักเขียน ผมดูภาพตัวอย่างของนิตยสารที่ลูกค้าเปิดให้ดู ก็เลยเลือกจัดแสงและถ่ายออกมาแล้วนี้ คือไปหาฉากสีเข้มไว้ก่อน แล้วจัดไฟให้มีแสงสว่างส่องมาจากด้านหลังให้มาโดนตัวแบบเล็กน้อย แสงจากด้านหน้าจะไว้ให้ยิงเข้าไปเฉียงๆ สรุปแล้วใช้ไฟสองดวง ไฟหน้ายิงผ่านร่ม ไฟด้านหลังยิงตรงเข้าที่ฉากและให้บางส่วนยิงโดนตัวแบบ ส่งสัญญาณยิงแฟรชด้วยคลื่นวิทยุ ซึ่งเป็นอุปกรณ์รับส่งที่เพิ่งได้มาจากเพื่อน งานนี้เอามาใช้เป็นครั้งแรกเลย

นอกจากภาพเดี่ยวแล้วก็ยังมีภาพหมู่ของคุณหมอด้วย เลือกแนวทางเดินในตึกจุดหนึ่ง และหน้าคลีนิคอีกจุดหนึ่ง การใช้แฟรชแบบไร้สายให้ความสะดวกยอดเยี่ยมมาก แต่ก็ทำให้ต้องพกขาตั้งไฟและแฟรชอีกสองตัว สรุปคือวันนี้ตอนเก็บของพบกว่า ผมมีเป้สะพายหลัง 1 ใบ มีกระเป๋ากล้องสะพายข้าง 1 ใบ ในมือถือขาตั้งไฟสองชุด และร่มสะท้อนแสงอีก 1 คัน

ได้รับงานจากลูกค้า ให้ออกแบบการ์ดเชิญเพื่อฉลองครบรอบ 1 ปี ลูกค้าต้องการจะโปรโมทสินค้าใหม่ด้วย อยากให้ซองยาเป็นตัวละครอยู่ในสิ่งพิมพ์ เลยเอาซองยามาถ่ายรูปเพื่อจัดอาร์ตเวิร์คเบื้องต้น

ภาพนี้ใช้กล่องกระดาษคลุมเอาไว้ แล้ววางไว้ใกล้ๆหน้าต่าง ปกติจะใช้แฟรชยิงเข้าด้านข้างของกล่อง แต่ไม่อยากใช้แฟลชเลยเลือกวางไว้ข้างหน้าต่างเพื่ออาศัยแสงจากภายนอกอาคาร ถ่ายภาพแรกออกมารู้สึกว่าสีเพี้ยน เลยตั้งค่าแบบ custom whitebalance ซึ่งจะให้ค่าสีที่แม่นยำกว่าการตั้งเป็น Auto หรือตั้งเป็นค่าคงที่อย่าง Daylight