ผมปากจัด

หลายวันก่อนมีลูกค้าคนหนึ่งโทรมาคุยเพื่อต่อราคางานพิมพ์ ลูกค้าคนนี้เคยสั่งพิมพ์งานกับผมสามครั้ง โดยเขาเป็นคนกลาง รับงานพิมพ์ไปขายอีกทอดหนึ่ง ทุกครั้งผมผลิตงานให้ก็จะตามไปเก็บเช็คกับลูกค้าปลายทางของเขา แล้วก็รอให้เช็คเปลี่ยนเป็นเงิน ซึ่งอาจจะใช้เวลาสามสิบวัน เหตุการณ์ผ่านไปปีกว่า คนกลางคนนี้ก็กลับมาสั่งงานผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมยื่นข้อเสนอว่า ผมไม่ให้เครดิตแล้ว และขอเก็บเงินมัดจำก่อน โดยผมยกเหตุผลว่า ผมเก็บเงินไม่ได้จากลูกค้าหลายๆคน มันทำให้ผมเสียหาย ผมเลยไม่อยากปล่อยให้ลูกค้าติดหนี้ผมอีก

คุณคนกลางก็บอกว่า เคยสั่งพิมพ์กันแล้ว ไม่มีปัญหาหรอก ลูกค้าจะขอเครดิตสัก 45 วัน ซึ่งมากกว่าเดิมอีก ผมบอกว่าผมรับไม่ไหว ไม่กล้าปล่อยเครดิต คุณคนกลางก็ย้ำอีกว่า ไม่มีปัญหาหรอกครับ….. ผมก็เลยตอบไปว่า คนที่หนีหนี้ผมไปก็พูดแบบนี้ทุกคน

จบบทสนทนาแล้วผมรู้สึกว่าผมพูดรุนแรงเกินไป แต่ผมก็ไม่รู้จะสรรหาคำพูดปฏิเสธอย่างไรให้เขารู้ว่าผมไม่เล่นด้วย ไม่ปล่อยเครดิตเด็ดขาด ผมพูดแรงเพราะรู้สึกว่าผมพูดซ้ำหลายครั้งว่าไม่สามารถปล่อยเครดิตได้ เขาก็พูดแนวอ้อนวอนว่าไม่มีปัญหาหรอกครับ ไม่มีปัญหาหรอกครับ ….. ทำไมผมต้องพูดซ้ำ และทำไมผมต้องฟังประโยคขอร้องซ้ำๆด้วย ผมก็เลยเลือกที่จะพูดตัดบท

ผมมีคติส่วนตัวเรื่องงานอยู่ ก็คือ ผมยอมตกงานดีกว่าที่จะทำงานแล้วเก็บเงินไม่ได้ ผมเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง และมีคติส่วนตัวอีกประโยคหนึ่งที่เป็นคติสำรองกรณีที่ผมไม่แน่ใจว่าผมตัดสินใจถูกต้อง ประโยคสำรองก็คือ คนดียอมมัดจำเสมอ สองประโยคนี้แหละที่ทำให้ผมกลายเป็นคนปากจัด และอาจจะเป็นโรคจิตเข้าสักวัน

ตำรวจชั่ว กับงานทวงหนี้นอกระบบ

วันนี้ตอนเช้าก่อนออกจากบ้านมาทำงาน ดูข่าวโทรทัศน์ แม่ค้าอายุห้าสิบกว่าโดนทวงหนี้ด้วยการทำร้ายร่างกาย คนที่ทำร้ายเป็นผู้ชายประมาณสามสิบคน ตามข่าวแม่ค้าไปกู้เงินนอกระบบ 4000 บาท ดอกเบี้ยร้อยละยี่สิบต่อเดือน ผ่อนจ่ายวันละ 200 จ่ายไปแล้ว 1800 บาท ขาดส่งไปสองวัน โดนทวงเงินด้วยนักเลงสามสิบคน แม่ค้าโดนซ้อมจนสลบ เพื่อนบ้านมาช่วยโดนซ้อมไปด้วยกัน หลังจากดูข่าวเสร็จ ไม่รู้อะไรดลใจ คิดว่าตำรวจเกี่ยวข้องแน่นอน นักเลงสามสิบคนทำแบบนี้ได้ต้องมีตำรวจเป็นคนช่วยคุ้มหัว หรือไม่ก็เป็นลูกน้องตำรวจอีกที และถ้ามันชั่วถึงที่สุด เจ้าหนี้ก็คือตำรวจนั่นแหละ ทีแรกก็รู้สึกว่าผมคงมีอคติกับตำรวจ เรื่องราวเป็นข่าวภาคเช้า สามนาทีหลังจากดูข่าวผมก็คิดว่าตำรวจเป็นคนทำ ถ้าไม่อคติก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร

ตอนบ่าย ข่าวภาคบ่ายของอีกช่อง เสนอข่าวต่อเนื่อง แม่ค้าเข้าไปขอความช่วยเหลือกับสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพราะว่าตอนสายๆของวันที่ออกข่าว(วันนี้) มีตำรวจมาขู่ให้ถอนแจ้งความ สำนักงานตำรวจเลยต้องออกตัวรับปากช่วยเหลือ แล้วก็ตั้งกรรมการสอบสวน

ไม่คิดว่าอคติจะแม่นยิ่งกว่าหมอดูฟันธง มันเกี่ยวกับตำรวจจริงๆด้วย
ไม่มีใครอยากมีเรื่องกับตำรวจหรอก เพราะมันเป็นโจรที่ครอบครองปืนอย่างถูกกฏหมาย
และมันก็ลืมไปแล้วว่าเงินเดือนของมันมาจากภาษีของประชาชน

ใครๆก็บอกว่าตำรวจมีทั้งดีและชั่ว ผมก็รู้ว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น
แต่ตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยเห็นตำรวจดีเลย แปลกไหม?

งานท่องเที่ยวมาอีกแล้ว

งานท่องเที่ยว งานท่องเที่ยว ทำโบรชัวร์ไปให้เขาแจกครับ

โอนน้ำ โอนไฟ แล้วก็ค่าประกันเล็กๆน้อยๆ

วันนี้นัดไปโอนกรรมสิทธิ์การใช้น้ำ และ ไฟ จากเจ้าของตึกคนเก่ามาเป็นของเราเอง เริ่มต้นที่การปะปา เจ้าของเก่าค้างค่าน้ำไว้เท่าไหร่ต้องจ่ายให้ครบ แล้วก็ทำเรื่องได้ การทำเรื่องโอนกรรมสิทธิ์ จะต้องโอนสิทธิ์ และ เงินค่าประกันด้วย เงินค่าประกันถ้าไม่โอนให้ ก็ต้องยกเลิก เจ้าของใหม่ก็ต้องไปจ่ายเงินค่าประกันเอง เจ้าของเก่าจะโอนค่าประกัน หรือ จะยกเลิกต้องเอาใบเสร็จรับเงินค่าประกันมายื่น ใครทำเรื่องไว้ตั้งแต่บรรพบุรุษก็ต้องไปขุดใบเสร็จออกมาให้ได้ ถ้าไม่มีก็ต้องไปแจ้งความ ทั้งๆที่ในทะเบียนข้อมูลก็มีระบุไว้ว่ามีเงินค่าประกัน ทำไมไม่ให้เขาทำเรื่องยกเลิกได้โดยตรง ใบเสร็จรับเงินเมื่อสิบปีที่แล้วใครจะไปเก็บไว้ ทำให้คิดไปว่านโยบายนี้เป็นนโยบายทำมาหากินกับเงินประกันของประชาชน ใครขยันทำเรื่อง และอดทนไปแจ้งความก็จะคืนเงินให้ ใครไม่อยากเรื่องมากก็จะไม่ได้คืน เงินประกันบ้านหลังหนึ่งหกร้อยบาท สิบล้านหลังเป็นเงินหกพันล้าน…….

โอนไฟง่ายกว่าที่คิด ไม่เห็นต้องแจ้งความเลย…… เงินค่าประกัน ก็อยู่ในทะเบียนไง เปิดข้อมูลดูก็รู้ จะโอนก็ทำเรื่องกันนิดเดียว ไม่เห็นต้องยุ่งยาก การไฟฟ้าน่ารักกว่าปะปาเยอะเลย

เอกสารลักษณะเดียวกัน ธุรกรรมแบบเดียวกัน แต่กลับทำให้เป็นเรื่องที่ยุ่งยากแตกต่างกัน ไม่เข้าใจเลยว่าคนวางนโยบายใช้ส้นเท้าข้างซ้ายหรือขวาคิด.

เรื่องวุ่นๆ กับ netbook

เมื่อวานลงโปรแกรมให้โน้ตบุ๊คตัวเล็กของเพื่อน เพิ่งซื้อมาหมาดๆตามคำแนะนำของผมเอง แล้วก็ให้ทางร้านลงโปรแกรมมาให้อย่างพร้อมใช้ แต่แล้วก็มีปัญหาเรื่องโปรแกรมป้องกันไวรัสที่อยู่ๆ ก็รวนทำให้เครื่องไม่สามารถใช้งานอะไรได้เลย ไม่สามารถคลิกเพื่อสั่งการได้ เลยพยายามเอาโปรแกรมป้องกันไวรัสออก ตัวโปรแกรมก็ไม่ยอมให้ทำแจ้งว่าโปรแกรมกำลังทำงานอยู่ ไม่สามารถเอาออกได้ จะลงทับไปเลย มันก็ไม่ยอมเหมือนเดิมแจ้งแบบเดิมเลย “(กู)ทำงานอยู่ อย่ามายุ่ง”

สุดท้ายหมดความพยายาม เลยใช้วิธี Restore ซึ่งเป็นเทคนิคที่ acer ออกแบบไว้ให้ใช้กับโน๊ตบุ๊คเกือบทุกรุ่นของตัวเองที่แถมวินโดส์ XP มาให้ โดยการกดปุ่ม Alt+F10 ตอนบูทเครื่อง เพื่อเข้าสู่ขั้นตอนการ restore ซึ่งจะทำให้เครื่องคืนสภาพเหมือนตอนออกจากโรงงาน หรือ factory restore ก็คือมาแบบวินโดส์เพียวๆแล้วก็โปรแกรมแถมนิดหน่อยให้พอใช้งานได้

ตอนทำ restore ใช้เวลาประมาณ 45 นาทีจึงเสร็จ ได้วินโดส์พร้อมโปรแกรมแถม พบว่าโปรแกรมแถมคือ microsoft office เวอร์ชั่นใหม่ล่าสุดที่อนุญาตให้ใช้ได้ 60 วัน ระหว่างนี้ใช้ได้ใช้ไป พอครบ 60 วัน มันจะใช้ไม่ได้แล้ว ซึ่งเป็นวิธีการขายซอร์ฟแวร์วิธีหนึ่ง คือให้ลองใช้ ทำให้ติด แล้วในที่สุดก็ต้องซื้อ ผมลงโปรแกรมสำหรับเปิดไฟล์เอกสาร microsoft office ตัวอื่นให้ใช้แทนด้วย เป็นซอร์ฟแวร์ opensource คืออนุญาตให้ใช้ฟรี ไม่คิดเงิน ซึ่งหลายๆคนที่ได้ใช้แล้วก็บอกต่อกันว่าสามารถแทน microsoft office ได้เลย ซอร์ฟแวร์น่าใช้ตัวนี้ชื่อว่า openoffice3.0

คิดแบบขี้โกงนิดหน่อย วันหลังถ้าซอร์ฟแวร์แถมเกิดหมดอายุ ก็ทำการ restore อีกทีก็ได้นี่นา เครื่องก็จะกลับไปเป็นเหมือนตอนแรก ก็จะใช้ซอร์ฟแวร์แถมได้อีก 60 วัน ก็ restore ไปเรื่อยๆก็น่าจะได้ เดี๋ยวอีกสองเดือนจะบอกให้เพื่อนลองทำดู…. แต่การทำแบบนี้ เอกสารและรูปภาพและเพลง และไฟล์อื่นๆที่เก็บไว้ในเครื่องก็จะหายไปด้วย ต้องเก็บข้อมูลสำคัญไว้ใน thumbdrive หรือ ฮาร์ดดิสก์ภายนอกเสมอ แล้วค่อยคิด restore

7-11 ก็ปิดได้นะ

วันก่อนระหว่างที่อยู่ศูนย์ประชุมสิริกิติ์ ผมส่งของเสร็จแล้ว และมีอาการเหมือนไข้ขึ้น เลยจะหาซ์้อยากิน จำได้ว่ามีร้านสะดวกซื้ออยู่ เลยแวะเข้าไป แล้วก็พบว่าร้านปิด ผมก็เลยไม่ได้ยา บอกกับคนอื่นว่าร้านเซเว่นปิด คนที่คุยด้วยกลับไม่เชื่อว่ามันจะปิด คิดว่าผมล้อเล่น พูดเพ้อเจ้อ


ผมก็ไม่คิดว่ามันจะปิด แต่มันก็ปิดจริงๆ

Good Morning Phuket

ผมไปภูเก็ตหลายครั้ง เห็นแนวต้นยางมาหลายปีแล้วครับ แต่ไม่เคยได้มีโอกาสแวะถ่ายภาพในจังหวะเวลาที่สภาพแสงสวยเลย แต่เช้าวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2552 หลังจากรับรถเช่าที่สนามบิน ขับรถผ่านก่อนจะเข้าเมืองภูเก็ต ก็เจอแนวต้นไม้ ตัดสินใจแวะถ่าย ก้มๆเงยๆอยู่หานาที เลยได้ภาพนี้มา ใช้กล้องของคนอื่นเสียด้วย

ของเล่นน่ารัก

ทำงานไปเรื่อยๆ แล้วก็แก้เบื่อไปดูกล้อง  ไปเจอเว็บขายกล้อง ซึ่งมีของอย่างอื่นขายด้วย  ก็เลยไปเจอ เครื่องยิงจรวด  น่ารักมากๆ  คิดได้ไง

ปิดงาน event หมายเลข 1

วันที่  16 กุมภาพันธ์ 2552 เป็นวันจัดงานแจกรางวัลบริษัทฝรั่งที่ผมกับเพื่อนๆเป็นผู้รับจ้างจัดงาน  ความเดิมตอนที่แล้วลูกค้ามัดจำไว้แล้วแต่จัดงานไม่ได้เพราะสนามบินมีปัญหาโดนม๊อบปิดจนประเทศเสียหายไปแสนล้าน  ผมกับเพื่อนเสียความรู้สึกแสนเจ็บใจ  แล้วสัปดาห์ที่แล้วเพื่อนก็โทรมาบอกว่างานจะจัดวันนี้

 

ผมก็เลยต้องไปยืนแสดงตัวเป็นเจ้าของงาน  ไปรอรับเงินค่าจ้างส่วนที่เหลือ  ไปถือเงินสดไว้จ่ายค่าตัวนักเต้นที่จ้างมาแสดงในงาน  แล้วก็จบลงด้วยดี  เก็บเงินได้ครบถ้วน  แยกย้ายกันตอนเกือบห้าทุ่ม  เป็นประสบการณ์ที่ดี  เพราะเป็นประสบการณ์ที่ได้เงิน  หวังว่าในอนาคตต่อไปจะมีงานประเภทนี้อยู่เรื่อยๆ  ของใช้เหลือจากงานนี้ก็เก็บไว้ใช้ในงานต่อไปได้  จะได้ประหยัดต้นทุนได้บางส่วน  ถ้าทำไปนานกว่านี้คงมีของเต็มบ้าน  โชคดีที่ไปซื้อโรงงานใหม่ไว้แล้ว มีพื้นที่ให้เก็บของเหลือเฟือ

คุยกับแม่เรื่องการเก็บเงิน

คุยกับแม่เรื่องการเก็บเงิน

วันอาทิตย์วันหนึ่ง ผมตื่นเช้าและนั่งคุยกับแม่ในช่วงสายๆ  เราคุยกันในเรื่องของโรงพิมพ์  เจ้าของตึกที่เราเช่าอยู่ส่งหนังสือให้เราออกจากตึกโดยไม่มีสาเหตุ  โรงพิมพ์เลยต้องหาสถานที่แห่งใหม่  แม่รู้อยู่แล้วว่าต้องมีวันนี้  แม่เตรียมพร้อมรับมือและบอกให้ช่วยกันหาที่  มีตึกในซอยข้างๆที่เคยเสนอขายไว้  พ่อจะเป็นคนไปคุยต่อรองเอง

แม่อบรมเรื่องการเตรียมความพร้อม  การใช้ชีวิตที่ไม่ประมาท  มีคำพูดดีๆหลุดออกมามากมาย  ผมนั่งฟังอย่างตั้งใจ การประหยัด  การเก็บหอมรอมริบเป็นสิ่งที่จะต้องทำทั้งชีวิต  วันนี้ที่เกิดเรื่องจะต้องย้าย  ถ้าแม่ไม่ช่วยพ่อเก็บเงินมาตลอดสิบกว่าปี  เราจะต้องสู้กับปัญหาด้วยมือเปล่า  ไม่มีเครื่องมือ  ไม่มีอาวุธ  ไม่มีความพร้อม  แล้วจุดจบก็คงจะไม่ดี  การเก็บเงินต้องทำทั้งชีวิต  ถ้าไม่เก็บตั้งแต่วันนี้ (วันนี้ของแม่หมายถึงทุกๆวันในชีวิตของแม่) ได้มาแล้วใช้ไปไม่รู้จักเก็บ  วันหนึ่งที่เดือดร้อนเราจะตายไปพร้อมกับปัญหา  ซึ่งเป็นสิ่งที่แม่เรียกว่าประมาท  แม่ไม่ชอบคนประมาทกับชีวิต  แม่เลยสอนให้ลูกๆอย่าประมาท  อย่าสร้างหนี้  อย่าไปซื้อของที่ไม่จำเป็น

IMG_20170226_094411

เล่นแฟลชตัวที่สอง

การถ่ายภาพด้วยแสงแฟลชเป็นสิ่งที่เป็นยาขมกับการถ่ายภาพมานาน ยิ่งใช้แฟลชหลายตัวยิ่งเป็นปัญหา ยุคกล้องฟิล์มผ่านไป ดิจิทัลทำให้การเล่นกับแฟลชเป็นเรื่องง่าย เพราะไม่เปลืองฟิล์ม เห็นภาพทันที ทำให้การทดลองเป็นเรื่องง่ายดาย งานที่ใช้แฟลชหลายๆตัวเริ่มมีให้เห็นมากขึ้น

 

การใช้แฟลชหลายตัว หรือ บางคนเรียกว่าใช้แฟลชแยก ซึ่งอาจจะมีแค่ตัวเดียวหรือหลายตัวก็ได้ สิ่งที่ต้องมีคือขาตั้งแฟลชตัวที่มันแยกไปอยู่ไกลๆนั่นแหละ เอาแฟลชตัวแยก หรือตัวทีี่สองติดขาตั้ง ตั้งค่าให้แฟลชทำงานกระพริบตามแฟลชตัวอื่นๆ(ตัวที่ติดกล้อง)

ภาพตัวอย่างแรก ใช้กล้อง Panasonic LX3 เปิดแฟลชติดกล้องเป็นตัวสั่งการ แฟลชตัวที่สองอยู่บนขาตั้ง

ภาพตัวอย่างถ้าไม่มีแฟลชแยกที่ติดบนขาตั้ง กล้องก็จะยิ่งแฟลชไปถึงแค่ผนังด้านขวา ที่ไกลกว่านั้นแฟลชจะไปไม่ถึง พอมีแฟลชแยก เราก็จะจัดแสงได้หลากหลายยิ่งขึ้น

 

เลยลองเอาแฟลชตัวที่สองยิงเข้าด้านหลังแบบ น้องหมาเป็นนางแบบจำเป็นทำหน้าเบื่อๆ
ถ้าแสงด้านหลังมากไป ก็ปรับรูรับแสงของกล้องให้มีตัวเลขเยอะขึ้น จะได้รับแสงน้อยๆหน่อย หรือจะใช้วิธีไปตั้งแฟลชตัวที่สองให้ยิ่งกำลังไฟน้อยลงก็ได้

การยิงแสงมาจากด้านหลังจะทำให้มี”ริมไลท์” หรือ แสงขอบๆ รอบตัวแบบ แยกแบบให้ลอยเด่นจากฉากหลัง
แสงด้านหน้าแบบพอดีด้วยแฟลชติดกล้อง แสงด้านหลังตั้งให้เยอะๆไว้หน่อย ขอบขาวๆรอบๆจะได้เด่นๆ

ต่อมาลองย้ายแฟลชไปไว้ด้านซ้ายมือของคนถ่าย ให้แสงแฟลชตัวที่สองยิงเข้าแบบและยิงไปโดนผนังด้านขวาด้วย หน้าตานางแบบดูเบื่อๆพิกล  แต่ก็ต้องทนเพราะไม่กล้ากระโดดลงจากโต๊ะ

ลองเล่นแล้วสนุกดี  ต่อไปจะลองภาพแฟลชอีกหลายๆแบบ  มีเรื่องให้ลองอีกเยอะ….

พก Panasonic LX3 ไปเที่ยว

 

กล้องตัวเล็กอย่าง Panasonic LX3 ใช้งานได้ง่ายเหลือหลาย แค่หยิบขึ้นมาเล็งแล้วก็กดถ่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ภาพสีแนวสดใส เลนส์ไวแสง f2.0 ให้ภาพเหมือนตาเห็น ถ่ายตอนกลางคืนก็สบายๆ ภาพไม่สั่น ไม่ต้องง้อขาตั้งกล้อง

 

 

ไปเที่ยวรอบนี้ตั้งใจพกกล้องไปเพียงตัวเดียว เพื่อตัดเรื่องความลังเลว่าจะใช้กล้องตัวไหนเพื่อเก็บภาพดี พอเราไม่ต้องคิดเรื่องอุปกรณ์ก็เลยมีเวลาใส่ใจกับองค์ประกอบภาพ อารมณ์ร่วมกับสถานที่ต่างๆทำให้เราถ่ายภาพได้ง่ายขึ้น

 

 

ตั้งโหมดของกล้องไปที่ระบบ Custom คือ เลือกใช้ระบบวัดแสงแบบ P ให้กล้องหาค่ารูรับแสงและสปีดอัตโนมัติ ตั้งค่า iso ไว้ที่ auto ถ้าแสงน้อยกล้องจะเพิ่ม iso ให้อัตโนมัติ เลือกโหมดบันทึกภาพเป็นชนิดสีสด+ขาวดำ ถ่ายครั้งเดียวได้ไฟล์ 2 แบบ