ผมมีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเรียนจบโทที่เดียวกัน  ได้ทำงานพิมพ์ให้กันอยู่เรื่อยๆ  เขาแต่งงานแล้ว  และตอนนี้ก็บ้างานอยู่  ผมได้คุยในเรื่องความรักของเขากับแฟน  ฟังแล้วก็รู้สึกว่าความรักเป็นเรื่องแปลก  ใจคนเป็นเรื่องแปลก  เราสองคนได้คุยกันนานมาก  ตอนเรียนจบผมมีเพื่อนสนิทคนนึงในรุ่น ตอนนี้แต่งงานมีลูกไปแล้ว  ส่วนเพื่อนคนที่เพิ่งคุยกันก็เป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนสนิทอีกที  นานๆได้มาอัพเดทชีวิตกันก็รู้สึกเข้าท่า  

ความรักมีหลายมุมหลากรูปแบบ  อยู่ที่ว่าเราจะมองมันอย่างไร  และเลือกให้มันเเป็นอย่างไร  รักให้หมดใจเป็นคำตอบที่ดี  ความรักคือการให้เป็นคำตอบที่ดีกว่า  รักแล้วต้องบอกกันให้รู้เป็นเรื่องจำเป็น  เขาให้กำลังใจผมว่าสิ่งที่ผมควรทำคือการรอ  อดทนรอ  แม้ว่ามันจะลางเลือน  เขาให้ความเห็นเรื่องของผมว่า ความรู้สึกดีสองเดือน  ไม่มีทางเทียบกับ เวลาแสนดีเก่าๆ 1 ปี  ผมก็เห็นว่าจริง  และผมเริ่มเข้าใจแล้ว  เพื่อนผมย้ำว่า ผมโชคดีกว่าเขาเยอะ