แนะนำลำโพงพกพาเสียงดีมาก กระบอกพร้อม dock

สามวันก่อนผมเดินเล่นดูของอยู่ที่ฟอร์จูน  ดูคอมพิวเตอร์  ดูโน๊ตบุ๊ค  ของถูกน่าซื้อเต็มไปหมดเลย ระหว่างที่ลังเลอยู่  ก็เดินผ่านตู้ขายของตู้หนึ่ง เป็นเอ็มพีสามและลำโพงเล็กๆหลายยี่ห้อ  ลองเดินเข้าไปดูตามความเคยชิน  หน้าตาลำโพงสำหรับพกพาก็จะเล็กๆ  เท่าที่เคยเห็นและลองฟังมา  มีของแพงอยู่รุ่นหนึ่งของ Yamaha รูปทรงเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัสขนาดประมาณแก้วน้ำย่อมๆ  คุณภาพเสียงก็อยู่ในระดับธรรมดา  แต่ราคาไฮโซเหลือเกิน  ไม่สามารถจะทำใจได้  ลำโพงจะแพงกว่าเครื่องเล่นเสียอีก  เลยไม่ได้ซื้อสักที  คราวนี้ที่หน้าตู้ขายของมีลำโพงที่ไม่สามารถระบุยี่ห้อได้อยู่หลายยี่ห้อ  ถามคนขายอย่างตรงไปตรงมาว่า ตัวไหนเสียงดีที่สุด  คนขายก็ชี้ไปตัวยาวๆทรงกระบอก  หน้าตาคล้ายไฟฉายขนาดกลางๆ  ดูรูปร่างแล้ว พอจะยัดลงกระเป๋าโน๊ตบุ๊คได้  ส่วนตัวอื่นๆที่ไม่ได้ถูกชี้ก็ถามให้แน่ใจว่าทำไมถึงไม่ดี  บางตัวคนขายก็บอกว่า เปิดดังๆเสียงแตกง่าย  บางตัวเสียงเบา  ตัวที่เขาแนะนำสามมารถเปิดได้ดังที่สุดโดยที่เสียงยังไม่แตก  ฟังเหตุผลแล้วก็โอเคยอมรับได้  เลยลองฟังเทียบ  พบว่าเสียงไม่แตกจริงๆ  ขณะที่ตัวอื่นๆที่ไม่ได้ถูกแนะนำจะเสียงค่อนข้างเบา  ถ้าเร่งให้ดังก็เสียงแตกไม่น่าฟัง

ลำโพงตัวที่สนใจมีอยู่สองรุ่น  รุ่นแรกมีช่องสำหรับวาง ipod ได้ด้วย  สามารถใช้ร่วมกับ ipod โดยไม่ต้องต่อสาย  แบบนี้เท่ห์มาก  ฟังค์ชั่นไฮโซแต่ราคาเท่านวดในสปาครั้งเดียว  ส่วนอีกรุ่นที่คล้ายๆกันจะถูกเหมือนนวดแผนโบราณ  ราคาถูกลงเพราะตัดขั้วสำหรับวาง ipod ออกไป  ต้องใช้ต่อผ่านสายสัญญาณเท่านั้น  ทั้งคู่ใช้ถ่านไฟฉายได้  สามารถใช้ไฟเลี้ยงจากพอร์ตยูเอสบีของคอมพิวเตอร์ได้  สามารถอะแด๊ปเตอร์แปลงไฟได้ตั้งแต่ 5-9 โวลท์  ตอนทดลองฟังก็เอา ipod มาวางทดสอบ  เสียงร้องของนอร่าโจนส์ทำให้เราต้องฟังอย่างตั้งใจ  เสียงชัดและไม่แตก  เสียงกลางเด่นมาก  เสียงย่านความถี่ต่ำที่มักจะไม่ค่อยได้ยินจากลำโพงคอมพิวเตอร์ก็ชัดเจน  เสียงดับเบิ้ลเบสในเพลงแจ๊สได้ยินชัดเจน  ฟังออกว่าเสียงดีดสายเบสเป็นอย่างไร  วิจารณ์กันไปยังกับนักฟังหูทอง  สรุปแค่ว่าลำโพงคู่นี้ให้เสียงได้ดี  เข้าข่ายลำโพงไฮไฟ  ตัวเล็ก ประสิทธิภาพสูง  สามารถใช้ฟังได้ทั้งวันไม่แสบหูแน่นอน  ก็เลยสอยกลับบ้าน…..

มาถึงบ้านก็ลองหลายอย่าง  ฟังใกล้ๆ  ฟังไกลๆ  วางบนโต๊ะ  วางพื้น  วางบนหิ้ง  คุณภาพเสียงก็อยู่ในเกณฑ์ที่ดี  ฟังที่ร้านดีแค่ไหนกลับบ้านก็ให้เสียงได้ดีกว่า  เพราะที่บ้านเสียงรบกวนน้อย  ฟังอะไรก็ไม่ยาก  สรุปแล้วคุ้มราคาค่าตัวมากๆ  ป้าย 695 บาท  น้องคนขายลดให้ไม่ต้องต่อเหลือแค่ 650 บาท  ราคาแค่นี้แต่เสียงดีกว่าลำโพงสเตอริโอตามห้างชุดละเกือบหมื่น  ไม่ซื้อได้ไง

ภาพสวยไม่ได้ตั้งใจ

ไปรับจ้างถ่ายภาพงานปาร์ตี้บนเรือ  ก่อนจะขึ้นเรือก็ต้องรอแขกมากันให้ครบก่อน  ไปตั้งแต่ฟ้ายังสว่างๆ  รอจนใกล้มืดเรือถึงจะออก  เราก็ถ่ายภาพไปเรื่อยๆ  ภาพตามที่โจทย์ต้องการก็คือภาพบนเรือที่เห็นวิวริมแม่น้ำ  ก็ถ่ายได้ไม่แย่มาก  แต่ภาพที่สวยกลับเป็นภาพก่อนขึ้นเรือ  ฟ้ากำลังจะมืด ไฟประดับเปิดแล้ว  แสงกำลังสวย  ดูด้วยตาเปล่าก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไร  แต่พอมันถูกถ่ายเก็บไว้ดันดูดีกว่าที่คิด  เลยกลายเป็นภาพสวยไม่ได้ตั้งใจ

 

 

จะว่าภาพนี้ไม่ได้ตั้งใจก็ออกจะไม่ถูกนัก  เพราะก่อนจะถ่ายก็คิดแล้วคิดอีก  ตอนถ่ายก็พยายามเอากล้องไปวางพาดไว้กับราวจับของทางเดิน  พยายามให้กล้องนิ่งที่สุด  โดยที่วัดแสงไว้อันเดอร์นิดหน่อยเพื่อให้สีเข้ม  ภาพสไตล์ใกล้มืดแบบนี้ไม่มีผิดไม่มีถูก  สีสว่างก็คือรับแสงเยอะ  เหมือนยังไม่มืด  สีน้อยๆ สลัวๆก็คือรับแสงน้อยเป็นสีแปลกตา  ถ่ายยังไงก็ไม่พลาด  อย่าให้ภาพสั่นก็พอแล้ว

ภาพสวยเกิดขึ้นไม่บ่อย

ภาพสวยครับ  ไม่รู้จะบรรยายอะไร

เพลงเพราะ

เพลง Home - ธีร์ ไชยเดช (Thee)
Intro: Dmaj7 Bm7 Em7 A7sus4 (2times)

Dmaj7                                  Bm7
ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่
   Em7                                 A7sus4
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
    F#m7                       Bm7
ขอบรั้วและริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม
    Em7           A7        D
บ้านนี้จะมีความงามได้ถ้ามีเธอ

              G      F#m7   Em7 A7        D
เพราะเธอคือที่พักพิง คือทุกสิ่งที่มีความหมาย
           G           F#m7  Em7 A7     D
เมื่อเธออยู่เคียงชิดใกล้ เรื่องร้ายใดๆไม่เกรง
           G           F#m7       Em7 A7     D
แม้ข้างนอกจะต้องเจอ กับเรื่องราวที่ใครข่มเหง
  Cmaj7 A7sus4 A7
แต่ฉันเองไม่คิด..กลัว

   Dmaj7                              Bm7
จากพื้นดินชนเพดานนั้นมีความหวานอยู่
      Em7                      A7sus4
เพราะรู้ว่าฉันมีเธอคอยเป็นที่พักใจ
  F#m7                    Bm7
จะรอคอยฉันจริงๆ เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย
  Em7           A7            Dmaj7
จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน

         F#7                   Bm7
* ไม่ว่าวันเวลา จะเปลี่ยนหมุนเวียนไปเท่าไร
       F#7                        Bm7
ฉันยังคงมีแต่เธอ เป็นความหวังและความเข้าใจ
              G                         D
พร้อมจะเก็บทุกสิ่ง ทิ้งความสุขทุกอย่าง
      Cmaj7        A7sus4   A7
และจะทำทุกทางเพื่อบ้าน..หลังนี้

Instru: Dmaj7 Bm7 Em7 A7sus4
            Dmaj7 Bm7 Em7 A7sus4
            F#m7 Bm7 Em7 A7 Dmaj7
            (2times)

(ซ้ำ *)

Dmaj7                                  Bm7
ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่
    Em7                                A7sus4
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
    F#m7                    Bm7
ขอบรั้วและริมทางเดิน ก็ล้วนแต่มีคำถาม
    Em7             A7    Bm7   E7sus4
บ้านนี้จะงามอย่างไรถ้าไม่มีเธอ
   Em7   G  A7sus4 A7
ก็เพราะว่าใจของเธอคือบ้าน..ของฉัน

Instru: Dmaj7 (5times)

ของชำร่วยงานแต่งงาน

มีลูกค้าให้ช่วยทำให้ครับ  เป็นกระดาษโน๊ต อยู่ในปกพิมพ์สีเป็นรูปของคู่รัก  คุณเจ้าสาวเป็นคนเลือกแบบ และรูปมาให้  เราก็เลยจัดวางตามตัวอย่าง  ตัวงานดูในอาร์ตเวิร์คก็น่ารักแล้ว  งานตัวจริงคงจะออกมาดูดีกว่านี้อีกแน่นอน  แอบคิดไปว่าขอชำร่วยลักษณะนี้ทำไว้ขายลูกค้ารายอื่นๆได้อีกเยอะ  แถมเก็บไว้ใช้งานตัวเองก็ได้.

 

อัพเดท  ไปทำตัวอย่างจริงมาแล้ว

 

ยังไม่ค่อยเรียบร้อยมากแต่ก็ดูน่ารักใช้ได้เลย  อยากมีของตัวเองบ้าง…..

ความรักพิการ ในละคร “ข้างหลังภาพ”

เมื่อวานได้ไปดูละครเวทีเรื่อง “ข้างหลังภาพ”  ซึ่งเป็นนิยายรักรุ่นสงครามโลก  ไปดูที่โรงละคร รัชดาลัย  ถ้าสะกดผิดก็ขออภัยด้วย  เพราะคนตั้งชื่อสถานที่คิดชื่อยากๆเอง  คนที่อยากเขียนถึงก็ไม่ค่อยแม่นเรื่องภาษา เตรียมตัวอย่างมากสำหรับการดูละครเรื่องนี้  เพราะเป็นวันศุกร์ที่ต้องไปติดต่องานหลายที่  ธุระสุดท้ายของวันอยู่ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิิติ์ในงานท่องเที่ยว  ทำงาน เดินเล่น จนห้าโมงเย็นก็ออกจากศูนย์ประชุมฯ  ใช้เวลาเดินทางไปถนนรัชดาประมาณสองชั่วโมงสิบห้านาที  ระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตร  ไม่น่าเชื่อเลยว่ารถจะติดได้ขนาดนี้

 

ละครเวทีครั้งนี้ได้รับบัตรมาจากธนาคารสองใบ  เลยได้ชวนแฟนไปดูด้วยกัน  เนื้อเรื่องก็เคยผ่านหูผ่านตามาบ้าง  นิยายเรื่องนี้ถูกนำมาทำเป็นหนังหลายครั้ง  สูจิบัตรที่แจกในงานก็มีประวัติคร่าวๆให้อ่าน  มีเรื่องราวของงานเบื้องหลังให้ดู  สิ่งที่น่าสนใจของการดูละครครั้งนี้คือ มันเป็นการดูละครเวทีครั้งแรกของผม  ซึ่งตื่นเต้นเล็กน้อย  เคยคิดว่าละครเวทีคงไม่แตกต่างไปจากการดูโชว์ในโทรทัศน์  พวกรายการเล่นตลก  หรือเดี่ยวไมโครโฟนของโน๊ตอุดม  แต่ก็ผิดคาด  เทคนิคการเปลี่ยนฉาก  การสร้างสรรฉากต่างๆเต็มไปด้วยความพิสดาร  สร้างน้ำตกจริงๆบนเวที  ลวดสลิงและล้อเลื่อนถูกใช้งานเต็มไปหมด  ทุกอย่างถูกออกแบบและจัดวางอย่างปราณีต  ตำแหน่งและมุมมองเป็นไปตามองค์ประกอบภาพที่ควรจะเป็น  การเปลี่ยนฉาก การเลื่อนแต่ละครั้งมีระเบียบแบบแผน  การผสมผสานวิธีการใช้แสง ใช้ภาพนิ่ง ใช้ภาพเคลื่อนไหว ใช้ควัน ใช้ฉากหมุนไปหมุนมาดูน่าทึ่ง เห็นการทำงานแล้วก็ยอมรับว่าถ้าค่าบัตรราคาสองพัน หรือสามพันก็ถือว่าสมราคา  ไม่คิดว่าละครเวทีมันจะเป็นแบบนี้  ไม่รู้ว่าละครเวทีที่อื่นๆจะทำได้แบบนี้เป็นมาตรฐานหรือไม่  ถ้ามันเป็นอย่างนี้ทั้งหมดก็แสดงว่าผมเป็นไดโนเสาตัวจริง

 

ตัวนิยายเป็นเรื่องราวของความรักที่เกิดขึ้นผิดที่ ผิดเวลา  รักกันในวันที่ไม่สามารถรักกันได้  น่าสงสารตัวละคร  ในชีวิตจริงคงมีความรักแบบนี้เกิดขึ้นบ่อย  แต่เรื่องจริงมันมีทางออกไปในรูปแบบของการมีกิ๊ก  มีชู้  ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่น่าเลียนแบบเลย  ผมดูเรื่องนี้แล้วไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งเหมือนคนข้างๆที่ร้องไห้ยังกับว่าเกิดขึ้นกับตัวเอง  หรือจะเป็นเพราะว่าผมมัวแต่พยายามฟังเพลง จนลืมดูละคร  ก็มันเป็นละครเพลงนี่นา  เลยเพ่งไปกับเนื้อเพลงเยอะไปหน่อย

วลีจากนิยายเท่ห์ดีเหมือนกัน  “ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก”

แนะนำสมาชิกในบ้าน

“ก๋วยจั๊บ” หมาพันธุ์ ชะเนาเซอร์ ตัวเมีย น้องได้มายังไงก็ไม่รู้  สองปีผ่านไปมันก็ซนและรู้เรื่องมากขึ้น  จับถ่ายรูปได้ยากขึ้น  ต้องอาศัยว่าจับวางบนเก้าอี้ถึงจะนิ่ง  เกิดเป็นหมาในบ้านช่างภาพก็โชคดีอย่างนี้แหละ  มีรูปสวยๆเอาไว้อวดคนอื่นๆได้